Od edukacji filmowej do edukacji audiowizualnej

– doktor, absolwentka kulturoznawstwa ze specjalnością filmoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim. Autorka publikacji w tomach zbiorowych i czasopismach. Współredaktorka książki Kino najnowsze: dialog ze współczesnością (Kraków 2007), Hrabal i inni. Adaptacje czeskiej literatury (Łódź 2013) oraz Kultura filmowa współczesnej Łodzi (Łódź 2015). Jej zainteresowania naukowe to kino czeskie i słowackie, kultura filmowa Łodzi oraz edukacja filmowa.

– doktor habilitowany, filmoznawca, adiunkt w Zakładzie Historii i Teorii Filmu Uniwersytetu Łódzkiego, prowadzi również zajęcia dla studentów PWSFTviT w Łodzi. Autor książek: Pamięć lat nazizmu w kinie niemieckim lat 1946–1965 (2015) oraz Filmowe oblicza kontestacji (2008). Współredaktor zbiorów: Kultura filmowa współczesnej Łodzi (2015), Wokół zagadnień dystrybucji filmowej (2015), Badanie widowni filmowej – antologia przekładów (2014), Polska i Niemcy: filmowe granice i sąsiedztwa (2012), Kino polskie: reinterpretacje. Historia – ideologia – polityka (2008).

– profesor zwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Pracuje w Katedrze Mediów i Badań Kulturowych oraz Katedrze Lingwistyki Kulturowej i Komunikacji Społecznej. Główne zainteresowania badawcze to: filmoznawstwo, edukacja filmowa, wiedza o mediach, mediolingwistyka oraz lingwistyka kulturowa. Popularyzator sztuki filmowej, wykładowca w Akademii Polskiego Filmu. Autor licznych prac poświęconych filmowi, edukacji medialnej oraz zjawiskom współczesnej kultury, w tym między innymi książek: Konceptualizacje filmu i jego oglądania w języku młodzieży. Studium kognitywno-kulturowe (2007); Film w przestrzeni kultury audiowizualnej. Studia. Szkice. Interpretacje (2011); Mediolingwistyka. Wprowadzenie (2013).

– doktor habilitowany, pedagog, filmoznawca, pracuje w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego na stanowisku profesora nadzwyczajnego, kieruje Zakładem Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych. Szczególnie interesują go związki kultury i edukacji, a zwłaszcza edukacyjny potencjał kultury popularnej. Jest autorem książek: Lęk w filmie – refleksje pedagoga (1997), Edukacja i kultura popularna (2001) oraz Edukacja w świecie kultury popularnej (2006). Pod jego redakcją lub współredakcją ukazały się również opracowania zbiorowe, między innymi Media – kultura popularna – edukacja (2005), Kultura mediów, ciało i tożsamość – konteksty socjalizacyjne i edukacyjne (2011, z Sylwią Jaskulską) oraz Kultura jako przestrzeń edukacyjna – współczesne obszary uczenia się osób dorosłych (2012).

– doktor habilitowany, adiunkt w Katedrze Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor kilku serii podręczników języka polskiego dla gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej (Świat w słowach i obrazach, Barwy epok, Lustra świata) oraz podręczników historii dla szkoły podstawowej i gimnazjum. Ekspert Ministerstwa Edukacji Narodowej w pracach nad podstawą programową języka polskiego (2008–2009). Współpracownik Instytutu Badań Edukacyjnych. Szczególnie interesuje się wykorzystaniem filmu i tekstów audiowizualnych w dydaktyce literacko-kulturowej oraz rolą podręcznika w edukacji polonistycznej. Wydał między innymi Idę do kina, czyli co każdy kinoman wiedzieć powinien (1994) i Teksty w lustrze ekranu (Kraków 2011).

– doktor, filmoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego, lektorka języka polskiego jako obcego (w roku akademickim 2016/2017 – na stażu w Paryżu). Laureatka głównej nagrody w I edycji Konkursu im. Inki Brodzkiej-Wald na pracę doktorską z dziedziny współczesnej humanistyki (2013). Autorka książki Dotyk światła. O zmysłowym doznawaniu kina (2012) oraz artykułów z zakresu estetyki i dydaktyki filmu. Zawodowo zajmuje się edukacją filmową: prowadzi prelekcje i warsztaty dla młodszych i starszych widzów oraz dla nauczycieli polonistów. Przygodę z edukacją filmową rozpoczęła jako stażystka w La Cinémathèque de Toulouse we Francji (2010–2011).

– doktor habilitowany, filmoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Historii i Teorii Filmu Uniwersytetu Łódzkiego, prowadzi również zajęcia dla studentów PWSFTviT w Łodzi. Autorka książek między innymi Kryształy czasu. Kino Wojciecha Jerzego Hasa (2014) oraz
Teoria filmu Gillesa Deleuze’a (2004). Brała udział w przygotowaniu Filmoteki Szkolnej; prowadzi zajęcia w ramach Akademii Filmu Polskiego. W pracy naukowej łączy wykształcenie kulturoznawcze i filozoficzne. W centrum jej uwagi badawczej znajduje się analiza tekstu filmowego i teoria narracji.

– absolwentka filologii polskiej (specjalizacja: metodyka nauczania – edukacja filmowa) i studiów podyplomowych: Wiedza o kulturze, Dziennikarstwo internetowe, Edukacja filmowa, Dziennikarstwo filmowe, Etyka i filozofia. Trenerka edukacji filmowej PISF, trenerka edukacji medialnej, liderka Filmoteki Szkolnej na Mazowszu, członkini grupy „Superbelfrzy RP” i Koalicji Edukacji Medialnej i Cyfrowej, współpracuje z Koalicją Otwartej Edukacji. Od 2016 roku zasiada w Komitecie Głównym Olimpiady Wiedzy o Filmie i Komunikacji Społecznej oraz Komitecie Głównym Olimpiady Cyfrowej. Pracuje jako nauczyciel konsultant w Mazowieckim Samorządowym Centrum Doskonalenia Nauczycieli. Autorka scenariuszy metodycznych, a także publikacji edukacyjnych o tematyce filmoznawczej i nowomedialnej, współautorka podręcznika do języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych Ponad słowami. Prowadzi w całej Polsce szkolenia i prelekcje dla nauczycieli i uczniów.

– doktor, absolwentka kulturoznawstwa o specjalności filmoznawczej Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się edukacją kulturalną, jest autorką artykułów z dziedziny filmoznawstwa oraz opracowań służących edukacji filmowej młodego widza, a także realizatorką projektów edukacyjno-kulturalnych. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015), twórczyni publikacji Elementarz młodego kinomana dostępnej na www.edukacjafilmowa.pl

– doktor, wykładowca w Zakładzie Edukacji Kulturalnej Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się badaniami nad recepcją filmu, edukacją filmową, kulturą filmową seniorów oraz turystyką kulturalną i filmową. Opiekunka i koordynatorka Warsztatów Humanistycznych w I LO im. Powstańców Śląskich w Rybniku. Autorka książek Baśń w literaturze i w filmie. Rola baśni filmowej w edukacji filmowej dzieci w wieku wczesnoszkolnym (2005), Filmowe obrazy szkoły. Pomiędzy ideologią, edukacją a wychowaniem (2011). Współautorka (z B. Dziadzią) książki Horyzonty kultury filmowej (2004) oraz raportu Kadry dla kultury w edukacji i edukacji w kulturze (2012).

– doktor, filmoznawca, kulturoznawca i pedagog. W Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego obroniła dysertację na temat Aksjologiczne podstawy edukacji audiowizualnej w kontekście dominujących praktyk odbiorczych uczniów szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Autorka i kierownik projektu KinoSzkoła. Interdyscyplinarny program edukacji medialnej, realizowanego w kilkudziesięciu kinach na terenie całej Polski.

– absolwentka specjalności filmowej na Wydziale Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz studiów magisterskie w zakresie filmoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim. Na co dzień pracuje jako konsultant muzyczny w filmach fabularnych, dokumentalnych i serialach; współpracowała między innymi przy filmie Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy w reż. Janusza Majewskiego, nagrodzonym Srebrnymi Lwami na Festiwalu Filmowym w Gdyni (2015). Doktorantka w Zakładzie Historii i Teorii Filmu UŁ.

– absolwent filmoznawstwa oraz organizacji produkcji filmowej w PWSFTviT w Łodzi. Obecnie także doktorant na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie przygotowuje rozprawę o twórczości Marka Koterskiego w kontekście badań kultury produkcji późnego PRL-u. Zainteresowania naukowe: historia kina polskiego, badania kultury produkcji, studia nad festiwalami, dystrybucja filmowa, telewizja i film dokumentalny.

– doktor habilitowany, dyrektor Instytutu Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, prowadzi badania nad rolą mediów w społeczeństwie konsumpcyjnym, a także nad semiotyką mediów i reklamy; zajmuje się też metodologią analizy mediów oraz problemami edukacji medialnej. Autorka między innymi książek: Feniksy, łabędzie, motyle. Media i kultura transformacji (2012), Pasażer z tylnego siedzenia. Media, reklama i wychowanie w społeczeństwie konsumpcyjnym (2010), Media powszednie. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku (2008) czy Analiza tekstu w dyskursie medialnym (2006) oraz kilkudziesięciu artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych, poświęconych użytkowaniu mediów jako praktyce społecznej, rozmaitym formom analizy wizualnych i wielomodalnych przekazów w komunikowaniu masowym, a także reklamie, metodologii badań medioznawczych oraz zagadnieniom kompetencji medialnej.

– magister, absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim ze specjalnością filmoznawstwo i wiedza o mediach, gdzie przygotował pracę magisterską W poszukiwaniu zagubionych ścieżek. LOST jako dojrzałe opowiadanie transmedialne. Doktorant w Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej Uniwersytetu Łódzkiego. Temat jego dysertacji to Gracz jako model uczestnika współczesnej kultury. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się tematy związane z popkulturą, kulturą konwergencji, mediami (zwłaszcza nowymi mediami) oraz awangardą. Publikował między innymi w „Kwartalniku Filmowym” oraz w serii Ars et Scientia. Aktywnie związany z działalnością w kołach naukowych, obecnie w Kole Naukowym Badaczy Gier UŁ, Kole Badaczy Nowych Mediów UŁ oraz Kole Naukowym Filmoznawców UŁ. Twórca i koordynator projektu eduGRAcja.

– doktor, kulturoznawczyni, adiunktka w Zakładzie Mediów Elektronicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się filmem eksperymentalnym, sztuką wideo i sztuką feministyczną. Autorka książki Polityka w pierwszej osobie. Twórczość Dereka Jarmana (2014), współredaktorka między innymi tomów O polityce ciała i pożądania w kulturze audiowizualnej (z Pawłem Sołodkim, 2010), Metody dokumentalne w filmie (z Marcinem Pieńkowskim, 2013) i Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej (z Ryszardem W. Kluszczyńskim, 2015).

– doktor habilitowany w Zakładzie Edukacji Polonistycznej i Innowacji Dydaktycznych UMCS w Lublinie. Autorka ponad 90 publikacji w tomach zbiorowych i czasopismach z dziedziny dydaktyki języka polskiego i edukacji kulturalnej, ewaluacji i diagnostyki szkolnych osiągnięć uczniów, e-learningu, wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w procesie kształcenia. Redaktor monografii Nowoczesna edukacja kulturalna, współredaktor sześciu monografii, w tym trzech z serii Nowoczesność i Tradycja w Edukacji Polonistycznej. Ekspert MEN ds. awansu zawodowego nauczycieli, ekspert oceniający wnioski konkursowe z funduszy europejskich. Członek Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego, Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej.

– doktor habilitowany, filmoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Historii i Teorii Filmu Uniwersytetu Łódzkiego, prowadzi również zajęcia dla studentów PWSFTviT w Łodzi. Autorka książek między innymi Kryształy czasu. Kino Wojciecha Jerzego Hasa (2014) oraz
Teoria filmu Gillesa Deleuze’a (2004). Brała udział w przygotowaniu Filmoteki Szkolnej; prowadzi zajęcia w ramach Akademii Filmu Polskiego. W pracy naukowej łączy wykształcenie kulturoznawcze i filozoficzne. W centrum jej uwagi badawczej znajduje się analiza tekstu filmowego i teoria narracji.