Ponownie otworzyć możliwości: de-koincydencja i kolejne życie

Adamiak M. (2002), Foucault i perypetie podmiotu, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria”, t. 11, nr 2 (42), s. 179–200.

Aristote (1862), Physique, t. II, trad. en français J. B. Saint-Hilaire, Paris, Auguste Durand Libraire.

Arystoteles (1983), Metafizyka, przekł. K. Leśniak, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Arystoteles (1990), Fizyka, przekł. K. Leśniak, w: Arystoteles, Dzieła wszystkie, t. II, przekłady, wstępy i komentarze K. Leśniak, A. Paciorek, L. Regner, P. Siwek, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 8–204.

Barbier J.-M. (2000a), La singularité des actions: quelques outils d’analyse, w: L’analyse de la singularité de l’action, dir. J.-M. Barbier, O. Galatanu, Paris, Presses Universitaires de France, s. 13–51.

Barbier J.-M. (2000b), Sémantique de l’action et sémantique d’intelligibilité des actions, w: Manières de penser, manières d’agir en éducation et formation, dir. B. Maggi, Paris, Presses Universitaires de France, s. 89–104.

Barbier J.-M. (2006), Działanie w kształceniu i pracy socjalnej. Analiza podejść, przekł. G. Karbowska, Katowice, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, seria Biblioteka Pracownika Socjalnego.

Barbier J.-M. (2016), Leksykon analizy aktywności. Konceptualizacje zwyczajowych pojęć, przekł. i oprac. E. Marynowicz-Hetka, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Barbier J.-M., Durand M. (dir.) (2018), Représenter/transformer. Débats en analyse des activités, avec la collaboration C. Cohen, M.-L. Vitali, Paris, L’Harmattan.

Baudelaire Ch. (2022a), Albatros, przekł. W. Szymborska, http://www.wyczytaj.pl/wiersze/charles-baudelaire/3390-albatros (dostęp: 22.12.2022).

Baudelaire Ch. (2022b), Wzlot (fr. Élévation), przekł. A. Lange, A. M-ski. https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/baudelaire-kwiaty-zla.pdf (dostęp: 23.12.2022).

Baudrillard J. (2005), Symulakry i symulacja, przekł. S. Królak, Warszawa, Wydawnictwo Sic!

Benner D., Stępkowski D. (2012), Jaskinia jako metafora opisująca procesy kształcenia. Studium transformacji Platońskiej opowieści o jaskini w dyskursach edukacyjnych, w: Pedagogika filozoficzna, t. IV: Metamorfozy filozofii wychowania. Od antyku po współczesność, red. S. Sztobryn, M. Wasilewski, M. Rojek, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 15–34.

Bergson H. (1969), La Pensée et le mouvant. Articles et conférences datant de 1903 à 1923, Paris, Presses Universitaires de France.

Bergson H. (2020), Myśl i ruch. Eseje i wykłady, tłum. E. Walerich, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Berman A. (2009), Przekład jako doświadczenie obcego, przekł. U. Hrehorowicz, w: Współczesne teorie przekładu, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków, Znak, s. 247–264.

Bernner D., Stępkowski D. (2012), Jaskinia jako metafora opisująca procesy kształcenia. Studium transformacji Platońskiej opowieści o jaskini w dyskursach edukacyjnych, w: Pedagogika filozoficzna, t. IV: Metamorfozy filozofii wychowania. Od antyku po współczesność, red. S. Sztobryn, M. Wasilewski, M. Rojek, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 15–34.

Bigaj J. (2014), Dlaczego „Pseudo-Arystoteles”? Argumenty za nieautentycznością Metafizyki – wprowadzenie do przekładu przypisywanego Arystotelesowi, Ustrzyki Dolne, Narodowe Centrum Nauki.

Bougnoux D., L’Yvonnet F. (dir.) (2018), François Jullien, seria Cahiers de L’Herne nr 121, Paris, Éditions de L’Herne.

Bourdieu P. (1967), Postface, w: E. Panofsky, Architecture gothique et pensée scolastique, Paris, Minuit, s. 135–167.

Brach-Czaina J. (2022), Szczeliny istnienia, Warszawa, Wydawnictwo Dowody.

Bruner J. (1996), L’éducation, entrée dans la culture. Les problèmes de l’école à la lumière de la psychologie culturelle, Paris, Retz.

Bruner J. (2006), Kultura edukacji, przekł. T. Brzostowska-Tereszkiewicz, Kraków, Universitas.

Bukowska, M. Heydel (red.) (2009), Współczesne teorie przekładu. Antologia, Kraków, Znak, s. 247–264.

Cru D. (1986), Collectif et travail de métier; sur la notion de collectif de travail, w: Plaisir et souffrance au travail, dir. de C. Dejours, Edition de l’AOCIP/CNRS, 1988–1993, t. 1, s. 40–46.

Cuche D. (1998), La notion de culture dans les sciences sociales, Paris, La Découverte.

Cyrek O. (2010), Matematyczny model budowy świata i czaso-przestrzeni w koncepcji św. Augustyna na podstawie „Confessiones” i „De civitate dei”, „Resovia Sacra”, t. 17, s. 33–50.

Czuang-Tsy Nan-Hua-Czên-King (1953), Prawdziwa księga południowego kwiatu, przekł. W. Jabłoński, J. Chmielewski, O. Wojtasiewicz, wstęp i red. W. Jabłoński, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Danek Z. (2003), Łódzkie przekłady poematu Lukrecjusza „De rerum natura”, „Collectanea Philologica”, t. VII, s. 37–62, https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Collectanea_Philologica/Collectanea_Philologica-r2003-t7/Collectanea_Philologica-r2003-t7-s37-62/Collectanea_Philologica-r2003-t7-s37-62. pdf (dostęp: 9.02.2023).

Dargas M. (2014), Koncepcja tongbian jako klucz do zrozumienia sposobu postrzegania świata przez Chińczyków, „Gdańskie Studia Azji Wschodniej”, nr 5, s. 45–53.

Descartes (Kartezjusz) R. (2001), Medytacje o filozofii pierwszej (Meditationes de prima philosophia, 1641; Méditations touchant la philosophie première, 1647), przekł. z wersji francuskiej J. Hartman, http://awisniew.home.amu.edu.pl (dostęp: 23.11.2022).

Detienne M. (2000), Comparer l’incomparable, Paris, Éditions du Seuil.

Eriksen N. N. (2003–2004), Kierkegaarda pojęcie powtórzenia. Rekonstrukcja, „Principia”, t. XXXV–XXXVI, przekł. i oprac. B. Świderski, s. 193–208.

Ferrier J. (2021), La ville machine, Paris, Éditions de L’Herne.

Fleck L. (1986), Powstanie i rozwój faktu naukowego. Wprowadzenie do nauki o stylu myślowym i kolektywie myślowym, przekł. M. Tuszkiewicz, wstęp Z. Cackowski, Lublin, Wydawnictwo Lubelskie.

Foucault M. (1966), Les mots et les choses, Paris, Gallimard.

Foucault M. (1969), L’archéologie du savoir, Paris, Gallimard.

Foucault M. (1971), L’ordre du discours, Paris, Gallimard.

Foucault M. (1977), Archeologia wiedzy, przekł. A. Siemek, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Foucault M. (2002), Porządek dyskursu. Wykład inauguracyjny w Collège de France, 2 grudnia 1970, przekł. M. Kozłowski, Gdańsk, Słowo/obraz terytoria.

Foucault M. (2006), Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych, przekł. T. Komendant, Gdańsk, Słowo/obraz terytoria.

Fredette R. (2017), Les « De motu antiquiora » de Galileo Galilei: le lancement de la carrière du « filosofo-geometra »/Galileo Galilei’s “De motu antiquiora”. The Launch of the “Filosofo-Geometra’s” Career, „Philosophia Scientiae”, nr 1 (21), s. 55–70, https://doi.org/10.4000/philosophiascientiae.1240

Freud S. (2012), Poza zasadą przyjemności, przekł. J. Prokopiuk, wyd. 6, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Freud S. (2013), Kultura jako źródło cierpień, przekł. J. Prokopiuk, Warszawa, Wydawnictwo Aletheia.

Galilée (1970), Discours concernant deux sciences nouvelles, trad. et notes M. Glavelin, Paris, Armand Colin, seria Philosophies pour l’âge de la science.

Gawlikowski K. (2009), Zhuangzi. Nowy przekład polski wielkiego dzieła, „Azja – Pacyfik”, nr 12, s. 295–299.

Gołębiewska M. (2008), Powtórzenie w myśli Serena Kierkegaarda – opowieść a przypowieść [Repetition in the ideas of Soren Kieerkegard], „Przestrzenie Teorii”, nr 8, s. 123–141.

Grabarczyk K. M. (2013), „Simulacrum” Lukrecjusza w świetle współczesnej teorii metafory pojęciowej, „Iuvenilia Philologorum Cracoviensium”, t. VI: Źródła humanistyki europejskiej 6, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 67–92.

Guillaume M., L’Yvonnet F. (dir.) (2023), Pratique de la décoïncidence, postface F. Jullien, Paris, Editions de l’Observatoire.

Hegel G.W.F. (1972), La Science de la logique. La théorie de l’être, t. 1, trad. et notes P.-J. Laburrière, G. Jarczyk, Paris, Aubier-Montaigne.

Heidegger M. (1999), Ku rzeczy myślenia, przekł. K. Michalski, J. Mizera, C. Wodziński, Warszawa, Aletheia.

Heidegger M. (2020), Źródło dzieła sztuki, przekł. B. Jasiński, Warszawa, Wydawnictwo Ethos.

Herbert Z. (2015), Étude de l’objet/Studium przedmiotu, przekł. B. Gautier, Varesse, Le Bruit Du Temps.

Herskovits M. J. (1952), Les bases de l’anthropologie culturelle, Paris, Payot.

Hofstadter D. (1987), Gödel, Escher, Bach: les brins d’une guirlande éternelle [Gödel, Escher, Bach: an Eternal Golden Brain], Paris, InterEditions.

Jochlik A. (2012), Czym dla Hegla jest pojęcie, pozorność i zjawisko?, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica”, nr 25, s. 81–99.

Jullien F. (1991), Éloge de la fadeur. À partir de la pensée et de l’esthétique de la Chine, Paris, Philippe Picquier.

Jullien F. (1992), La propension des choses. Pour une histoire de l’efficacité en Chine, Paris, Éditions du Seuil.

Jullien F. (1995), Le Détour et l’accès: Stratégies du sens en Chine, en Grèce, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle.

Jullien F. (1996a), Fonder la morale: Dialogue de Mencius avec un philosophe des Lumières, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle.

Jullien F. (1996b), Traité de l’éfficacité, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle, Livre de Poche nr 4292.

Jullien F. (2000), Le Nu impossible, Paris, Éditions du Seuil.

Jullien F. (2001a), De la Grèce à la Chine, aller-retour. Proposition, „Le Débat”, nr 4 (116), septembre–octobre, s. 134–143.

Jullien F. (2001b), Du « temps ». Élements d’une philosophie du vivre, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle.

Jullien F. (2003), La valeur allusive, 2nd édition, Paris, Presses Universitaires de France, coll. „Quadrige”.

Jullien F. (2006a), Drogą okrężną i wprost do celu: strategie sensu w Chinach i Grecji, przekł. M. Falski, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jullien F. (2006b), Pochwała nieokreśloności. Zapiski o myśli i estetyce Chin, przekł. B. Szymańska, A. Śpiewak, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jullien F. (2006c), Si parler va sans dire, Paris, Éditions du Seuil.

Jullien F. (2008a), De l’universel, de l’uniforme, du commun et du dialogue entre les cultures, Paris, Fayard.

Jullien F. (2008b), Une déconstruction du dehors. De la Grèce à la Chine, ou comment remonter dans les partis prise de la Raison européenne, „Synergies Monde”, nr 3, s. 21–36.

Jullien F. (2009), Les transformations silencieuses, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle.

Jullien F. (2017a), Dé-coïncidence, d’où viennent l’art et l’existence, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle, wydanie ponowne „Livre de Poche”.

Jullien F. (2017b), Une seconde vie. Commencer véritablement d’exister, Paris, Éditions Grasset & Fasquelle.

Jullien F. (2020a), Conférence donnée le 14 mars 2020 en ouverture des journées d’études de la SFG, „Gestalt”, nr 2 (55), s. 9–27, https://www.cairn.info/revue-gestalt-2020-2-page-9.htm (dostęp: 19.02.2023).

Jullien F. (2020b), Conférence sur l’efficacité, Paris, Presses Universitaires de France.

Jullien F. (2020c), Politique de la décoïncidence, Paris, Éditions de L’Herne.

Jullien F. (2023), Rouvrir des possibles : dé-coïncidence, un art d’opérer, Paris, Éditions de l’Observatoire/Humensis.

Kaczmarczyk M. (2014), Weberowska zasada wolności od sądów wartościujących, „Stan Rzeczy”, nr 1 (6), s. 24–86.

Kafar M. (2014), Wokół humanizacji nauki – znaki, tropy, konteksty, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 10, nr 3, s. 16–31.

Kamińska-Jatczak I. (2021), Transformacje życia profesjonalnego asystentów rodziny: komunikowanie doświadczeń, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 2 (13), s. 227–250.

Kierkegaard S. (1972), Bojaźń i drżenie. Choroba na śmierć, przekł. J. Iwaszkiewicz, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Biblioteka Klasyków Filozofii.

Kierkegaard S. (2000), Powtórzenie. Próba psychologii eksperymentalnej przez Constantina Constantiusa, w: S. Kierkegaard (Constantin Constantius), Powtórzenie. Przedmowy, przekł. i oprac. B. Świderski, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B., s. 15–139.

Kierkegaard S. (2002), Wprawki do chrześcijaństwa, przekł. A. Szwed, Kęty, Wydawnictwo Antyk.

Kierkegaard S. (2008), La reprise, trad. N. Viallaneix, Paris, Éditions Flammarion.

Koczanowicz L. (2020), Lęki i olśnienie. Eseje o kulturze niepokoju, Warszawa, Instytut Badań Literackich PAN.

Kowalska M. (2003), Wstęp. Dialektyka bycia sobą, w: P. Ricœur, O sobie samym jako innym, przekł. B. Chełstowski, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, s. IX–XXXVII.

Krauze-Błachowicz K. (1992), Arystotelesa charakterystyka substancji w kategoriach ruchu i natury, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” r. I, nr 3, s. 5–14, https://pf.uw.edu.pl/images/NUMERY_PDF/003/PF_1992-R1_3_301_Krauze-Blachowicz.pdf (dostęp: 21.03.2023).

Kucner A. (2009), Nietzschego radosna wiedza, „Humanistyka i Przyrodoznawstwo”, nr 15, s. 319–325.

Kuhn T. (1962), La structure des révolutions scientifiques, Paris, Éditions Flammarion.

Kwietniewska M. (1991), Koncepcja episteme we wczesnych pismach Michela Foucaulta, „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”, t. 36, s. 136–156.

Lao Tse (2009), Wieka księga Tao, przekł. J. Zawadzki, Warszawa, Wydawnictwo Hachette.

Laozi (2006), Księga dao i de z komentarzami Wang Bi, przekł. A. I. Wójcik, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Leavy P. (2018), Metoda spotyka sztukę. Praktyki badawcze oparte na sztuce, przekł. K. Stanisz, J. Kucharska, Warszawa, Wydawnictwo Narodowe Centrum Kultury.

Lerner M. P. (1971), Galilée. Discours concernant deux sciences nouvelles, présentation, traduction et notes de M. Glavelin, „Revue d’histoire des sciences”, t. 24, nº 4, s. 369–374, https://www.persee.fr/doc/rhs_0151-4105_1971_num_24_4_ 3250_t1_0369_0000_2 (dostęp: 21.03.2023).

Lévi-Strauss C. (1962), La pensée sauvage, Paris, Plon.

Lévi-Strauss C. (1970), Antropologia strukturalna, przekł. K. Pomian, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Levy-Bruhl L. (1960), Les fonctions mentales dans les sociétés inférieures, Paris, Presses Universitaires de France.

Levy-Bruhl L. (1992), Czynności umysłowe w społeczeństwach pierwotnych, przeł. B. Szwarcmann-Czarnota, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Biblioteka Klasyków Psychologii.

Linton R. (1988), Le fondement culturel de la personnalité, Paris, Dunod.

Linton R. (2000), Kulturowe podstawy osobowości, przekł. A. Jasińska-Kania, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://www.khg.uni.wroc.pl/files/9_khg_13_pilarska_t.pdf (dostęp: 1.09.2016).

„Lun Yu”, czyli „Dialogi konfucjańskie” (spisane w 20 rozdziałach – 497 wersach) (2002), Hongkong, Confucius Publishing.

Majewski P. (2015), Tekstualizacja doświadczenia. Studia o piśmiennictwie greckim, Warszawa–Toruń, Fundacja na rzecz Nauki Polskiej.

Malinowsky B. ([1944] 1970), Une théorie scientifique de la culture, Paris, François Maspero.

Mallarmé S. (1980), Wybór poezji, przekł. A. Ważyk, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Maryniarczyk A. (2010), Istota (bytu) w ujęciu Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu, „Roczniki Filozoficzne”, t. LVIII, nr 1.

Marynowicz-Hetka E. (2018), Myśląc o życiu duchowym/mentalnym w kontekście aktywności: transformacje bezszelestne versus modyfikacje, „Studia z Teorii Wychowania”, t. IX, nr 1 (22), s. 9−23.

Mazurkiewicz M. (2005), Jednostka a absolut w filozofii Sørena Kierkegaarda, „Studia Redemptorystowskie”, nr 3, s. 97–119.

Meillassoux Q. (2015), Po skończoności. Esej o koniecznej przygodności, przekł. P. Herbich, Warszawa, Fundacja Hrabiego Cieszkowskiego.

Misiuna B. (2004), Afirmacja świata i życia w filozofii taoizmu, „Etyka” nr 37, s. 173–193.

Moles A. (1967), Sociodynamique de la culture, Paris, Mouton de Gruyter.

Montaigne M. de (1915), Próby, przeł. T. Boy-Żeleński, Kraków, https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/proby.pdf (dostęp: 7.01.2023).

Monteils-Laeng L. (2021), Que vaut l’expérience de la vie ? Lucidité platonicienne, amertume aristotélicienne, „Archives de Philosophie”, nr 2, vol. 84, s. 87–98, https://www.cairn.info/revue-archives-de-philosophie-2021-2-page-87.htm (dostęp: 23.10.2023).

Morin E. (2001), Le monde comme notion sociologique, w: Une société-monde? Les dynamiques sociales de la mondialisation, dir. D. Mercure, Presses de l’Université Laval–De Boeck, Montreal.

Myśląc transformacje (2021), „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, red. J.-M. Barbier, E. Marynowicz-Hetka, numer tematyczny 2 (13), https://czasopismo.naukiowychowaniu.uni.lodz.pl/resources/html/articlesList?issueId=14280 (dostęp: 2.07.2023).

Nalewajka P. (2008), Uwagi o materii pierwszej Arystotelesa, „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie”, seria Filozofia, z. V, s. 121–125.

Nietzsche F. (1996), Ecce homo. Jak się staje, czym się jest, przekł. B. Baran, Kraków, Wydawnictwo Baran i Suszczyński.

Nietzsche F. (2008), Radosna wiedza (La gaya scienza), przekł. M. Łukasiewicz, Gdańsk, Słowo/obraz terytoria.

Nietzsche F. (2021), Gaya scienza, czyli nauka radująca duszę, przekł. J. Korpanty, Kraków, Vis-à-vis Etiuda.

Nycz R. (2006), O nowoczesności jako doświadczeniu. Uwagi na wstępie, w: Nowoczesność jako doświadczenie, red. R. Nycz, A. Zeidler-Janiszewska, Kraków, Universitas, s. 7–17.

Okołowski P. (2010), Materia i wartości. Neolukrecjanizm Stanisława Lema, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

L’Œuvre complète de Tchouang-tseu (1985), trad. Liou Kia-hway, Paris, Gallimard.

Panofsky E. (1967), Architecture gothique et pensée scolastique, Paris, Minuit.

Panofsky E. (2008), Perspektywa jako „forma symboliczna”, przekł. G. Jurkowlaniec, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Pascal B. (2003), Pensées, http://www.archive.org/details/lespensesOOpasc (dostęp: 31.10.2023).

Pascal B. (2022), Myśli, przekł. T. Boy-Żeleński, wyd. 2, Kraków, Vis-à-vis Etiuda.

Platon (1992), Phédon, trad. É. Chambry, Paris, Éditions Flammarion.

Platon (1994), Théétète, trad. V. Cousin, Paris, Éditions Flammarion.

Platon (1995a), Fedon, przekł. R. Legutko, Kraków, Znak.

Platon (1995b), Le Sophiste, annoté, texte traduit par A. Diès, éd. B. Parain, suivi de L’invité par P. Bachet, Paris, Le Nouveau commerce.

Platon (2002a), Parmenides. Teajtet, przekł. W. Witwicki, Kęty, Wydawnictwo Antyk.

Platon (2002b), Sofista. Polityk, przekł. W. Witwicki, Kęty, Wydawnictwo Antyk. Wydanie na podstawie: Platon, Dialogi, Kęty 1999, Wydawnictwo Antyk.

Platon (2020), Les lois. Livre X, numérisé par J. P. Murcia, https://remacle.org/bloodwolf/philosophes/platon/loislivre10.htm (dostęp: 24.07.2023).

Prigogine I. (1997), Les lois du chaos, Paris, Éditions Flammarion.

Prigogine I., Stengers K. (1990), Z chaosu ku porządkowi. Nowy dialog człowieka z przyrodą, przekł. K. Lipszyc, przedmowa B. Baranowski, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Proust M. (1954), À la recherche du temps perdu. Le temps retrouvé, t. I–III, Paris, Gallimard.

Proust M. (2016), W poszukiwaniu straconego czasu. Czas odnaleziony, przekł. M. Żurowski, Kraków, Wydawnictwo MG.

Quéré L. (1993), Langage de l’action et questionnement sociologique, w: La thèorie de l’action: sujet pratique en débat, dir. W. Lardiere, P. Pharo, Paris, Éditions CNRS.

Ricœur P. (1990), Soi-même comme un autre, Paris, Éditions du Seuil.

Ricœur P. (2003), O sobie samym jako innym, przekł. B. Chełstowski, wstęp i oprac. M. Kowalska, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Ricœur P. (2008), „Żyć aż do śmierci” oraz „Fragmenty”, przekł. A. Turczyn, Universitas, Kraków.

Rousseau J.-J. (2021), Wyznania, przekł. T. Boy-Żeleński, Wydawnictwo MG (Fundacja Wolne lektury), https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/rousseau-wyznania.pdf (dostęp: 11.12.2022).

Sand G. (2022), La Petite Fadette, cz. III: La famille Barbeau, „Lecteurs Seniors”, https://www.etudier.com/fiches-de-lecture/la-petite-fadette/la-famille-barbeau (dostęp: 11.12.2022).

Sendyka R. (2009), O „Sobie”, eseistyce, Lambie i Brzozowskim, „Przestrzenie Teorii”, nr 12, https://livelib.biz/read_513952/p27 (dostęp: 21.02.2023).

Skarga B. (2009), Tożsamość i różnica. Eseje metafizyczne, Kraków, Znak.

Smolak M. (2011), Arystotelesa charakterystyka zniszczalnych substancji, „Analiza i Egzystencja”, nr 13, s. 27–52.

Stendhal (M.-H. Beyle) (1966), Czerwone i czarne, przekł. i wstęp T. Boy-Żeleński, posłowie M. Żurowski, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Stengers I. (1995), L’invention des sciences modernes, Paris, Éditions Flammarion.

Su Shi (2018), Wiersze z zesłania, przekł. A. I. Król, Kraków, Wydawnictwo „Scriptum”, Tomasz Sekunda.

Szacki J. (2002), Historia myśli socjologicznej. Wydanie nowe, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

św. Tomasz z Akwinu (1975), Suma teologiczna, t. 1, cz. 1, przeł. i objaśn. o. Pius Bełch OP, http://www.katedra.uksw.edu.pl/tomizm/TOMIZM_pliki/strona.htm (dostęp: 5.05.2023).

Thévenet M. (1983), L’audit de la culture d’entreprise, Paris, Editions d’Organisation.

Tischner J. (2011), Myślenie według wartości, Kraków, Znak.

Tylor E. B. (1871), Primitive Culture, London, J. Murray.

Yi Jing (1994), Classique des changements. Grand commentaire, Paris, Médicis.

L’Yvonnet F. (dir.) (2020), Art et concepts, chantier philosophique de François Jullien/Ateliers d’artistes, Paris, Presses Universitaires de France.

Vergely B. (1993), L’homme de la mobilité. Autour de la pensée de Gilles Deleuze, „Les Annales de la Recherche Urbaine”, nr 59– 60, s. 197–202, https://www.persee.fr/doc/aru_0180-930x_1993_num_59_1_1742 (dostęp: 10.09.2022).

Walczak A. (2023), W-obec śmierci. Studium intymności sytuacji granicznej, Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Weber M. (1904–1905/1964), L’éthique protestante et l’esprit du capitalisme, Paris, Plon.

Wielki słownik francusko-polski (1980), oprac. zespół, t. I–II, Warszawa, Wiedza Powszechna.

Witkowski L. (2021), Les transformations et leurs dominantes: entre dynamique et structure de la processualité, „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 2 (13), s. 66–87, https://doi.org/10.18778/2450-4491.13.06

Wooldridge P. (2011), The Tao of Social Work, Kindle edition, Amazon.

Zhong Yong ou La Régulation à usage ordinaire (1993), trad., introd. et commenté par F. Jullien, Paris, Imprimerie Nationale.

Zhuangzi (Xiaozheng Zhuangzi Jishi) (1962), Taipei, Shijie, édition de Guo Qingfan.

Zhuangzi. Prawdziwa księga południowego kwiatu (2009), przekł. M. Jacoby, Warszawa, Iskry.

Ewangelia według św. Jana, rozdz. 10, w. 1–42 (s. 214–216), https://docplayer.pl/7049940-Ewangelia-wedlug-sw-jana.html (dostęp: 13.01.2023).

Idéologie, w: Encyklopedia Larousse’a, https://www.larousse.fr/dictionnaires/francais/idéologie/41426 (dostęp: 17.03.2023).

Jullien F. (2012), Archives par mot-clé: 哲学, Chaire sur l’artelité, https://francoisjullien.hypotheses.org/tag (dostęp: 28.10.2022).

Liu Yiqing (2002), Propos et anecdotes de la vie selon le Tao, trad. J. Pimpaneau, https://www.babelio.com/livres/Liu-Propos-et-anecdotes-de-la-vie-selon-le-Tao/172832 (dostęp: 2.01.2023).

Mallarmé S. (1887), Poésies, https://www.bacfrancais.com/bac_francais/261-mallarme-renouveau.php (dostęp: 24.11.2022).

Rudnicki C. (2017), Przybliżenia (7). Odwrócenie platonizmu, „Machina Myśli”, http://machinamysli.org/przyblizenia-7-odwrocenie-platonizmu (dostęp: 2.04.2023).

Su Dongpo (także: Su Tung-po, Su Shi) (2023), L’âge d’or et le renouveau de la poésie chinoise des Song, http://www.ventdusoir-poesie.fr/poemes-chinois-Song-du-Nord-suite-(3).htm (dostęp: 3.01.2023).

Substance, w: Encyklopedia Larousse’a, https://www.larousse.fr/dictionnaires/francais/substance/75108 (dostęp: 10.02.2024).

Tais, w: Słownik frazeologiczny LeRobert (2023), https://dictionnaire.lerobert.com/definition/tais (dostęp: 23.10.2023).

Why philosophy? François Jullien (2022), interview and portrait by O. Zahm, trans. S. B. Kennedy, https://purple.fr/magazine/none/why-philosophy-francois-jullien/ (dostęp: 24.03.2023).