-
2251
-
382
-
351
-
324
-
315
Pliki do pobrania
The book examines the reception of Shakespeare and his works in Poland and worldwide in the context of literature, theater, cinema, culture, history, and politics. It draws attention to the significance of national sources of his works, the sixteenth-century cult of Lucrece in Poland and in Europe, and selected aspects of Shakespeare’s presence in Poland during World War II and under the communist regime. Some space is devoted to Ira Aldridge and Helena Modrzejewska, two eminent performers, who greatly contributed to Shakespeare’s promotion in the 19th century and who built their careers upon his fame. The work also presents the question of the authorship of his works in the context of ongoing debates over centuries. The book demonstrates the poet’s relevance to contemporary cultural and socio-political issues, ranging widely across his plays and poems, and their presentations in the theater. It points toward new directions in Shakespeare’s studies while uniting human experiences in various places, spaces, and times.
Ackermann Z. (2012). „Shakespearean Interpretations in the Perpetrator Society: German Productions of The Merchant of Venice during the Second Word War”, [w:] Shakespeare and the Second World War: Memory, Culture Identity. Toronto: University of Toronto Press.
Adams B. (1997). A Pluribus Barnom: The Great Showman and the Making of U.S. Popular Culture. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Adaszyńska N. (1953). „Kronika”. Teatr (Warszawa): 9–24.
Alexander B. (2011). Rafe Spall Relishes „Idiot Shakespeare” role in Anonymous, http://usatoday30.usatoday.com/life/movies/news/story/2011-10-26/shakespeare-movie-preview-anonymous [dostęp: 2.04.2013].
Alexander V. N. (1996). „Polonius and Poland: a Coincidence?”. English Language Notes 36: 8–13.
Alexandrowicz J. (red.), (1890). Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana. Warszawa: nakładem S. Sikorskiego.
Allen D. C. (1962). „Some Observations on The Rape of Lucrece”. Shakespeare Survey 15: 89–98.
Alott R. (1600). Englands Parnassus: or the Choysest flowers of our moderne poets, with their poeticall comparisons. Descriptions of Bewties, personages, castles, palaces, mountains, grues, seas, springs, riuers, &c. Whereunto are annexed other various discourses, both pleasaunt and profitable. London: For N[icholas]. L[ing]. C[uthbert]. B[urby]. And T[homas]. H[ayes].
Anders H. R. (1904). Shakespeare’s Books. Berlin: Georg Reimer.
Anderson M. (2005). „Shakespeare” by Another Name. The Life of Edward de Vere, Earl of Oxford, The Man Who Was Shakespeare, wstęp D. Jacobi. New York: Gotham Books.
Anon. (1849). The Memoir and Theatrical Career of Ira Aldridge. The African Roscius. London: Onwhyn.
Anon. (1941). „William Szekspir”. Prawda Wileńska 26: 4.
„Anonymous: Joely Richardson Shines on Red Carpet at Shakespeare Film’s Premiere”, http://www.telegraph.co.uk/culture/film/film-news/8849767/
Anonymous-Joely-Richardson-shines-on-red-carpet-at-Shakespeare-filmspremiere [dostęp: 3.07.2013].
„Archives Hub: Polish Armed Forces in Scotland Project”, http://www.archiveshub.ac.uk./news [dostęp: 8.08.2009].
Askenazy S. (1919). Napoleon a Polska. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie.
Augustine (1950). De civite Dei, eds. B. Dombart, A. Kalb, trans. M. Dods, D.D. New York: Modern Library (wydanie oryginalne: Leipzig 1928–1929).
Augustyn (1977). O państwie bożym. Przeciw poganom ksiąg XXII, tłum. W. Kornatowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Auster A. (1984). Actresses and Suffragists: Women in the American Theater 1890–1920. New York: Praeger.
Bacon D. (1857). The Philosophy of the Plays of Shakespeare Unfolded. London: Groombridge and sons.
Baines B. J. (2003). Representing Rape in the English Early Modern Period. Lewiston–Queenston–Lampeter: Edwin Mellen Press.
Baker Dunn M. (1906). „My Shakespeare Progress”. Atlantic Monthly 98: 528–533.
Baker H. (1974). „Richard III”, [w:] The Riverside Shakespeare, ed. G. Blakemore Evans. Boston: Houghton Mifflin Company, 708–711.
Baldwin T. W. (1944). William Shakespeare's Small Latine & Lesse Greek. Urbana, IL: University of Illinois Press.
Baliński S. (1948). „Niebo Szekspira” [1941], [w:] S. Baliński, Wiersze zebrane. Londyn: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, 149–152.
Baniewicz E. (2000). Lata tłuste czy chude?: szkice o teatrze 1990–2000. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Errata.
Bassnett S. (1988). Elizabeth I: A Feminist Perspective. New York–Oxford: Berg St Martin’s Press.
Bejblík A. (1989). Shakespeare a dobrá královna Anna. Prague: Vyšehrad.
Bennett D. (ed.), (1993). Cultural Studies. Pluralism and Theory. Melbourne: Melbourne University Press.
Bennett S. (1990/1997). Theater Audiences: A Theory of Production and Reception. London: Routledge.
Bernal M. (1987). Black Athena: The Afroasiatic Roots of Classical Civilization. London: Free Association.
Berret A. J. (1993). Mark Twain and Shakespeare: A Cultural Legacy. New York–London: University Press of America Lantham.
Bevington D. (2002). Shakespeare. Oxford: Blackwell.
Bevington D., Halio J. L. (eds.), (1978). Shakespeare, Pattern of Excelling Nature: Shakespeare Criticism in Honor of America’s Bicentennial from the International Shakespeare Association Congress, Washington D.C. April 1976. Newark: University of Delaware Press.
Biernacki A. (1987). „Witold Chwalewik (1900–1985)”. Literatura na Świecie 3: 370–372.
Bloom H. (1998). Shakespeare: The Invention of the Human. New York: Riverhead Books.
Bonjour L. (1985). The Structure of Empirical Knowledge. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Borges J. L. „Everything and Nothing”, trans. K. Krabbenhoft, http://www.rannow.poetry.com/contents/borges/EverythingandNothing [dostęp: 10.06.2013].
Borthwick J. D. (1971). The Gold Hunters: A First-Hand Picture of Life in California Mining Camps in the Early Fifties (1917), ed. H. Kephart. Ann Arbor: Gryphon Books.
Bostel F. (1888). „Jacob Caro dziejów polskich historyk”. Kwartalnik Historyczny 22: 52.
Boy-Żeleński T. (1926). Flirt z Melpomeną: wieczór szósty. Warszawa: Gebethner i Wolff.
Bradley A. C. (1904). Shakespearean Tragedy: Lectures on Hamlet, Othello, King Lear, and Macbeth. London: Macmillan.
Braun K. (1994). Teatr polski (1939–1989). Obszary wolności – obszary zniewolenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.
Bristol M. D. (1990). Shakespeare’s America, America’s Shakespeare. London: Routledge.
Brunvald J. H. (1966). „The Folk Origin of The Taming of the Shrew”. Shakespeare Quarterly 4: 345–359.
Brockett O. G. (1987). History of the Theatre. Boston–London–Sydney–Toronto: Allyn and Bacon.
Brunner W. (1926). „Otello Junoszy-Stępowskiego”. Życie Teatru 5: 10–12.
Bryant W. C. (1878). Orations and Addresses. New York: G. P. Putnam’s Son.
Bullough G. (1957–1973). Narrative and Dramatic Sources of Shakespeare, vol. 1–7. London: Routledge and Kegan Paul.
Bulman J. (ed.), (1995). Shakespeare, Theory and Performance. London–New York: Routledge.
Bunsch A. (1970). „Poprawki do Makbeta”, [w:] A. Bunsch, Dramat, t. 2. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 166–198.
Burt R., Newstok S. L. (2010). „Certain Tendencies in Criticism of Shakespeare on Film”. Shakespeare Studies 38: 88–103.
Carlson M. (1995). The Italian Shakespearians: Performances by Ristori, Salvini, and Rossi in England and America. Washington: Folger Books.
Chambers E. K. (1930). William Shakespeare: A Study of Facts and Problems, 2 vols. Oxford: Clarendon Press.
Chwalewik W. (1956). Polska w „Hamlecie”. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Chwalewik W. (1965). „The Legend of King Popiel: A Possible Source of Hamlet”, [w:] Poland’s Homage to Shakespeare, ed. S. Helsztyński. Warszawa: PWN.
Chwalewik W. (1969). Z literatury angielskiej. Studia i szkice. Warszawa: PIW.
Chwalewik W. (1983). Szkice szekspirowskie. Warszawa: PIW.
Ciapara E. (2011). „Geniusz czy oszust? Oto jest pytanie!”. Film 11: 12.
Ciechowski J., Majchrowski Z. (red.), (1993). Od Shakespeare’a do Szekspira. Gdańsk: Centrum Edukacji Teatralnej i Fundacja Theatrum Gedanense.
Cliff N. (2007). The Shakespeare Riots: Revenge, Drama, and Death in Nineteenth-Century America. New York: Random House.
Clinton C. (2000). Fanny Kemble’s Civil Wars. New York: Simon and Schuster.
Coleman J. (1904). Fifty Years of an Actor’s Life, 2 vols. New York: James Pott.
Coleman M. M. (1969). Fair Rosalind: the American Career of Helena Modjeska. Cheshire: Cherry Hill Books.
Coleman M. M. (oprac.), (1965). American Debut. Source Materials on the First Appearance of the Polish Actress Helena Modjeska on the American Stage. Including Letters and Dispatches by Henryk Sienkiewicz. Cheshire, CT: Cherry Hill-Books.
Cooke A. (1978). Shakespeare in America, [w:] Shakespeare, Pattern of Excelling Nature: Shakespeare Criticism in Honor of America’s Bicentennial from the International Shakespeare Association Congress, Washington D.C. April 1976, eds. D. Bevington, J. L. Halio. Newark: University of Delaware Press, 17–25.
Cooper J. F. (1936). „Notions of the Americans: Picked up by a Travelling Bachelor”, [w:] James Fenimore Cooper, ed. R. E. Spiller. New York: American Book.
Cowhig R. (1977). „The Importance of Othello’s Race”. Journal of Commonwealth Literature 12: 153–161.
Csató E. (1960). „Szekspir”. Teatr 22: 3.
da Cunha Resende A. (2002). Foreign Accents: Brazilian Readings of Shakespeare. Newark: University of Delaware Press.
Czereśniewski W. (1974). „Spotkanie z Szekspirem” [1941], [w:] Poezja Polski walczącej (1939–1945), red. J. Szczawiej. Warszawa: PIW, 1155–1156.
Dajnowska A. „Mistrzowie mniej znani, Śląski ‘Święciszek’: Adam Bunsch”. www.sztuka.pl/index.php?id [dostęp: 4.08.2009].
Dan A. (1941). „Wieczór Trzech Króli”. Czerwony Sztandar 177: 4.
Dávidházi P. (1998). The Romantic Cult of Shakespeare: Literary Reception in Anthropological Perspective. New York: St. Martin’s Press.
Davies N. (2001). Heart of Europe: The Past in Poland’s Present. Oxford: Oxford University Press.
Davis T. (2000). The Economics of the British Stage 1800–1914. Cambridge: Cambridge University Press.
Dąbrowski S. (1947–1948). „Otello na scenie łódzkiej w XIX wieku”. Łódź Teatralna 8: 12–16.
Desmet Ch. (2006). „Shakespeariana and Shakespeare Societies in North America, 1883–1893”. Borrowers and Lenders: The Journal of Shakespeare and Appropriation 2, http://lac.hesis.english.uga.edu [dostęp: 4.09.2009].
Dębicki A. (1963). „Teatr obozowy w Murnau”. Pamiętnik Teatralny 1/4: 296–313.
Disher M. (1949). Blood and Thunder: Mid-Victorian Melodrama and its Origins. London: Frederick Muller.
Dobrowolski J. (1975). Życie i liryzm Szekspira. Kraków: Stowarzyszenie Gwiazda.
Dobson M. (1992). The Making of the National Poet. Shakespeare, Adaptation, and Authority, 1660–1769. Oxford: Clarendon Press.
Dobson M., Watson N. J. (2002). England’s Elizabeth: An Afterlife in Fame and Fantasy. Oxford: Oxford University Press.
Donaldson I. (1982). The Rape of Lucretia. A Myth and Its Transformations. Oxford: Oxford University Press.
Downer A. S. (1966). The Eminent Tragedian: William Charles Macready. Cambridge: Harvard University Press.
Drewniak B. (1972). Teatr i film Trzeciej Rzeszy. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Drong L. (2006). „Od konwencjonalizmu do normatywizmu: Kilka uwag o ewolucji poglądów teoretycznoliterackich Stanleya Fisha”. ER(R)GO. Teoria – literatura – kultura 12: 25–37.
Duncan-Jones K. (2001). Ungentle Shakespeare: Scenes from His Life. London: The Arden Shakespeare.
Duncan-Jones K., Woudhuysen H. R. (2007). „Introduction”, [w:] The Arden Shakespeare’s Poems: „Venus and Adonis”, „The Rape of Lucrece” and the Shorter Poems. London: Thomson Learning, 1–124.
Dunn E. C. (1939). Shakespeare in America. New York: Benjamin Blom.
Durylin S. (1942). „Ira Aldridge”, trans. E. Blum. Shakespeare Association Bulletin 17: 37–38.
Durylin S. N. (2014). „Ira Aldridge”, [w:] Essay on Sergei Nikolaevich Durylin, trans. A. Lalo, ed. V. N. Toporova. Trenton: Africa World Press, 117–118.
Eco U. (1973). Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, tłum. J. Gałuszka, L. Eustachiewicz, A. Kreisberg, M. Oleksiuk. Warszawa: Czytelnik.
Edelman M., Assuntino R., Goldkorn W. (1999). Strażnik: Marek Edelman opowiada. Kraków: Znak.
Bibliografia
Edmondson P., Wells S. (2011). Shakespeare Bites Back: Not So Anonymous. Shakespeare Birthplace Trust, http://bloggingshakespeare.com/wp-content/uploads/2011/10/Shakespeare_Bites_Back_Book.pdf [dostęp: 18.12.2013].
Edmondson P., Wells S. (2013). Shakespeare Beyond Doubt: Evidence, Argument, Controversy. Cambridge: Cambridge University Press.
Ehrenberg G. (1870/1871). „Zimowa opowieść: Dramat”. Przegląd Polski.
Elsom J. (ed.), (1989). Is Shakespeare Still Our Contemporary? London: Routledge.
Emerson R. W. (1982). Emerson in His Journals, ed. J. Porte. Cambridge: Harvard University Press.
Emerson R. W. (1983). Representative Men, Essays and Lectures [1849]. New York: Library of America.
Erenberg L. A. (1981). Steppin’ Out: New York Nightlife and the Transformation of American Culture 1890–1930. Chicago: University of Chicago Press.
Estreicher K. (1953). Teatra w Polsce [1873], t. 2. Warszawa: PIW.
Eustachiewicz L. (1979). Dramaturgia polska w latach 1945–77. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Everett B. (2000). „‘Spanish’ Othello: The Making of Shakespeare’s Moor”, [w:] Shakespeare and Race, ed. C. M. S. Alexander, S. Wells. Cambridge: Cambridge University Press, 64–81.
Ferguson N. (2006). The War of the Word. New York: Penguin Press.
Fik M. (1992). „Szekspir w teatrze aluzji”. Dialog 3: 141–149.
Fik M. (1997). „Szekspir w teatrze polskim. Lata 1919–1989”. Teatr 137: 22–31.
Filipowicz H. (1995). „Demythologizing Polish Theatre”. The Drama Review: A Journal of Performance Studies 39: 122–128.
Fish S. (1980). Is There a Text in This Class? The Authority of Interpretive Communities. Cambridge, MA: Harvard University Press.
„Folwark szlachecki i chłopi”, http://cpx.republika.pl/zrodla.htm#spis [dostęp: 20.08.2014].
Freed A. (2004). The Beard of Avon. New York: S. French.
Fripp E. I. (1921–1929). Minutes and Accounts of the Corporation of Stratford-upon-Avon and Other Records, vols 4. Oxford: for the Dugdale Society.
Frister E. (2004). „Kupiec warszawski – debiut dramatyczny Romana Brandstaettera”, [w:] Żydzi w lustrze dramatu, teatru i krytyki teatralnej, red. E. Udalska. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 145–159.
Frohman D. (1935). Frohman Presents. An Autobiography. New York: Claude Kendall and Willoughby Sharp.
Furness H. H. (1898). New Variorum Edition of Shakespeare. The Winter’s Tale, vol. XI. Philadelphia: J.B. Lippincott Company.
Furness H. H. (1899). New Variorum Edition of Shakespeare. The Tempest, vol. XII. Philadelphia: J.B. Lippincott Company.
Furness H. H. (1904). New Variorum Edition of Shakespeare. Love’s Labour’s Lost, vol. XIII. Philadelphia: J.B. Lippincott Company.
Gabiś T. (2011). Raport o „Szekspirze”. www://nowadebata.pl [dostęp: 10.04.2012].
Gaines K. (1996). Uplifting the Race: Black Leadership, Politics, and Culture in the Twentieth Century. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
Galinsky H. (1932). Der Lucretia-Stoff in Weltliteratur. Breslau: Pribatsch.
Garber M. (2008). Shakespeare and Modern Culture. New York: Pantheon Books.
Gautier Th. (1895). Voyage en Russie. Paris: Carpentier et Fasquelle.
Gibińska M. (2000). „More than Jan Kott’s Shakespeare – Shakespeare in Polish Theatre after 1956”, [w:] On Page and Stage: Shakespeare in Poland and World Culture, ed. K. Kujawińska Courtney. Kraków: Universitas, 183–196.
Gnammankou D. (2001). „The Slave Trade to Russia”, [w:] From Chains to Bonds: The Slave Trade Revisited, ed. D. Dienne. New York: Berghahn.
Golden-Hanga L. (1966). Africans in Russia. Moscow: Novosti.
Golder J., Madelaine R. (eds.), (2001). „O Brave New World”. Two Centuries of Shakespeare on the Australian Stage. Sydney: Currency Press.
Goldstein R. J. (1989). Political Censorship of the Arts and the Press in the Nineteenth Century Europe. Basington–London: Houndsmills.
Gott D. (1889). „Historyja Polski Jakoba Karo”. Kwartalnik Historyczny 4: 105–112.
Greenblatt S. (1991). Marvelous Possessions: The Wonder of the New World. Oxford: Oxford University Press.
Greenblatt S. (2005a). „Shakespeare Doubters”. The New York Times, 4 września.
Greenblatt S. (2005b). Will in the World: How Shakespeare Became Shakespeare. London: Pimlico.
Greń Z. (1956). „Opowieść o władzy i prawie”. Życie Literackie 41: 5.
Grimsted D. (1968). Melodrama Unveiled: American Theatre and Culture, 1800–1850. Chicago: University of Chicago Press.
Gross J. (1992). Shylock. New York: Touchstone Book.
Gulda P. (2015). „Raźniak i Grzymisławski o Otellu: współczesne analogie u Szekspira nasuwają się same”. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 24 marca, https://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/7,35611,17647921,razniak-igrzymislawski-o-otellu-wspolczesne-analogie-u-szekspira.html (dostęp: 12.07.2022).
Guttman S. (1947). The Foreign Sources of Shakespeare’s Works: An Annotated Bibliography of the Commentary Written on this Subject Between 1904 and 1940. New York: Octagon Books.
Habicht W. (2012). „German Shakespeare, the Third Reich, and the War”, [w:] Shakespeare and the Second World War: Memory, Culture Identity. Toronto: University of Toronto Press.
Hackett A. K. (1976). The Politics of Feminism in Wilhelmine Germany, 1890–1918.
Niepublikowana praca doktorska, Columbia University, msp. 249.
Hahn W. (1958). Szekspir w Polsce: Bibliografia. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Hall M. (2003). „Lewd but Familiar Eyes: The Narrative Tradition of Rape and Shakespeare’s The Rape of Lucrece”, [w:] Women, Violence, and English Renaissance Literature: Essays Honoring Paul Jorgensen, eds. L. Woodbridge, S. Beehler. Tempe, AZ: Arizona Center for Medieval and Renaissance Studies, 51–72.
Hall S. (2019). Essential Essays, vol. 1. Durham: Duke University Press.
Hamilton D. B. (1985). „Kipling and The Tempest”. Kipling Journal 59: 56–59.
Hansen N. B. (2003). „In Search of a Mastermind: Georg Brandes’s William Shakespeare”, [w:] The Globalization of Shakespeare in the Nineteenth Century, eds. K. Kujawińska Courtney, J. Mercer. Lewiston–Queenston–Lampeter: Edwin Mellen Press, 161–174.
Hattaway M., Sokolova B., Roper D. (eds.), (1994). Shakespeare in the New Europe. Sheffield: Sheffield Academic Press.
Hawkes T. (1986). That Shakespearian Rag: Essays on a Critical Process. London–New York: Methuen.
Hawkes T. (1992). Meaning by Shakespeare. London: Routledge.
Hawkins F. W. (1869). The Life of Edmund Kean. London: Tinsley Brothers.
Helsztyński S. (1965). „The Fortune of Shakespeare in Poland”, [w:] Poland’s Homage to Shakespeare: Commemorating the Fourth Centenary of His Birth 1564–1964, ed. S. Helsztyński. Warszawa: PWN.
Hernik Spalińska J. (2005). Życie teatralne w Wilnie podczas II wojny światowej. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk.
Holland P. (2002). „Touring Shakespeare”, [w:] The Cambridge Companion to Shakespeare on Stage, eds. S. Wells, S. Stanton. Cambridge: Cambridge University Press, 194–211.
Honan P. (1998). Shakespeare: A Life. Oxford: Oxford University Press.
Honor H. (1989). The Image of the Black in Western Art: From the American Revolution to World War II. Black Models and White Myths, vol. 4. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Hunczak T. (1967). „Polish Colonial Ambitions in the Inter-War Period”. Slavic Review 4: 648–656.
Hyde D. F. (1964). The Shakespeare Association of America, [w:] Shakespeare 400. Essays by American Scholars on the Anniversary of the Poet’s Birth, ed. J. G. McManaway. New York: Holt, Rinehart and Winston, 313–320.
Irving J. D. (1978). Mary Shaw. Actress, Suffragist, Activist (1854–1929). New York: Arno Press.
Irving W. (1977). „Letters of Jonathan Oldstyle. Gent. Samalgundi”, [w:] The Complete Works of Washington Irving, vol. 6, eds. B. I. Granger, M. Hartzog. Boston: Twayne.
Isherwood Ch. „What Makes a Great Shakespearean? Mark Rylance and Other Standouts Share Secrets of the Trade”, https://www.nytimes.com/2013/11/17theatre/mark-rylance [dostęp:17.11.2013].
J. D. Solikowskiego Lukrecya oraz Anonima Historya o Lukrecyej (1936), oprac. J. Krzyżanowski. Warszawa: Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego – Instytutu Popierania Nauki.
Jackson Lears T. J. (1994). Fables of Abundance: A Cultural History of Advertising in America. New York: Basic Books.
Jackson M. P. (1989). „Titus Andronicus: Play, Ballad, and History”. Notes and Queries 36: 315–317.
Jaeschke Z. (1987). „Teatr obozowy”. Łambinowicki Rocznik Teatralny 11: 110–127.
Jakubowski B. Oflag VII A in Murnau. Ms. 81. Archiwum WIH AON. Nr II/52/7.
Jarecki A. (1960). „Burza”. Sztandar Młodych 23: 2.
Al-Jarrakh A. H. (1988). „Ather Alif Laylah wa Laylah fi Masrahiyyat Shakisbir” [„Wpływ Baśni tysiąca i jednej nocy na sztuki Szekspira”]. Al-faysal 143: 91–95.
Jaszcz (1956). „Angelo, tyran władzy”. Trybuna Ludu 293: 4.
Jauss H. R. (1980). „Czytelnik jako instancja nowej historii literatury”, tłum. K. Krzemieniowa. Pamiętnik Literacki 71 (1): 319–339.
Jed S. H. (1989). Chaste Thinking. The Rape of Lucrece and the Birth of Humanism. Blooomington, IN: Indiana University Press.
Jonson B. (1616). His Acquaintance and Behaviour with Poets Living with Him, http://archive.org/streambenjonsoncover00jonsoft [dostęp: 12.09.2012].
Jonson B. (1892). Timber or Discoveries Made upon Men and Matter [1640]. Ed. F. E. Schelling. Boston: Ginn and Company, https://archive.org/details/timberordiscove01schegoog [dostęp: 12.09.2012].
Joughin J. J. (ed.), (1997). Shakespeare and National Culture. Manchester–New York: Manchester University Press.
Kaleciński M. „Gdańskie czytanie Liwiusza i Owidiusza. Obrazy Mistrza Georga w Dworze Artusa”, http://www.sztuka.his.ug.edu.pl/upload/files/311/5_kalecinski.pdf [dostęp: 2.09.2014].
Karlinsky S. (1985). Russian Drama from Its Beginnings to the Age of Pushkin. Berkeley: University of California Press.
Karo J. (1900). Historyja Polski, tłum. S. Mieczyński. Warszawa: Gebethner i Wolf.
Kaszewski K. (1890). „Ira Aldridge”, [w:] Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, red. J. Alexandrowicz. Warszawa: nakładem S. Sikorskiego.
Kawachi Y. (1998a). „The Merchant of Venice and Japanese Culture”, [w:] Japanese Studies in Shakespeare and His Contemporaries, ed. Y. Kawachi. Newark: University of Delaware Press, 46–69.
Kawachi Y. (ed.), (1998b). Japanese Studies in Shakespeare and His Contemporaries. Newark: University of Delaware Press.
Kelly-Gadol J. „Did Women Have a Renaissance?”, http://isites.harvard.edu/fs/docs/icb.topic205827.files/October_22/Kelly_Did_Women_Have_a_Renaissanace.pdf [dostęp: 12.10.2014].
Kennedy D. (ed.), (1993). Foreign Shakespeare: Contemporary Performance. Cambridge: Cambridge University Press.
Kernan A. (1990). The Death of Literature. New Haven: Yale University Press.
Kettle A. (1983). An Introduction to the English Literature, vol. 1. London: Hutchinson.
Kiec I. (1999). Teatr służebny polskiej emigracji po 1939 roku. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Poznańskiego.
Knuth R. (2003). Libricide: The Regime-Sponsored Destruction of Books and Libraries in the Twentieth Century. New York: Greenwood Publishing Group.
Knutson R. (2001). Playing Companies and Commerce in Shakespeare’s Time. Cambridge: Cambridge University Press.
Kolin Ph. C. (1983). Shakespeare in the South: Essays in Performance. Jackson, MS: University Press of Mississippi.
Konopczyński W. (red.), (1937). Polski słownik biograficzny, t. 3. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
Koon Wickham H. (1989). How Shakespeare Won the West. Players and Performances in America’s Gold Rush 1849–1865. Jefferson, NC–London: McFarland and Company.
Kott J. (1961). Szkice o Szekspirze. Warszawa: PIW.
Kott J. (1965). Szekspir współczesny. Warszawa: PIW.
Kott J. (1987). The Bottom Translation: Marlowe and Shakespeare and the Carnival Tradition, trans. D. Międzyrzecka, L. Vallee. Evanston: Northwestern University Press.
Koźmian S. (1876). „Polnische Paralelle zum Wintermärchen”. Jahrbuch der Shakespeare-Gesellschaft 4: 36–84.
Koźmian S. (1881). „Ślady historycznych wypadków polskich w Zimowej opowieści i Burzy Szekspira”. Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego 11: 158–182.
Kraushar A. (1918). Jakób Karo jako historyk dziejów polskich. Warszawa: b.w.
Kreczmar J. (1963). „Teatr Lwowski w latach 1939–1941”. Pamiętnik Teatralny 1–4: 234–241.
Kromer M. (1541). Deliberatio Lucretiae Romanae. Kraków: Haller.
Krzyżanowski J. (1936). „Wstęp”, [w:] J. D. Solikowskiego Lukrecya oraz Anonima Historya o Lukrecyej, oprac. J. Krzyżanowski. Warszawa: Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego – Instytutu Popierania Nauki.
Krzyżanowski J. (1962). Romans polski wieku XVI. Warszawa: PIW.
Kuczyński A. (1990). Wśród buszu i czarowników: antologia polskich relacji o ludach Afryki. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Kudliński T. (1956). „Szekspir w Nowej Hucie”. Kierunki: 25.
Kujawińska Courtney K. (1986). „Wpływ elżbietańskiej cenzury na sztuki Szekspira o historii Anglii”. Pamiętnik Teatralny 4: 507–510.
Kujawińska Courtney K. (1999). „Othello, Makbet, Shylock zmarli w Łodzi: Losy Ira Aldridge w Polsce”. Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Naukowych, 52: 145–164.
Kujawińska Courtney K. (2000). „Masters and Teachers: English Studies in Poland”, [w:] European English Studies: Contributions Towards the History of a Discipline, eds E. Balz, R. Hass. London: English Society for the Study of English, 161–181.
Kujawińska Courtney K. (2001). „‘To Interpret in the Name of Shakespeare’: National Cultures and Polish Sources of Shakespeare’s Plays”. Cuadernos de Filologia Inglesa 7.2: 41–58.
Kujawińska Courtney K. (2005). „Życie i twórczość Szekspira: biograficzne fakty i mity”, [w:] Polska Bibliografia Szekspirowska 1980–2000, red. K. Kujawińska Courtney. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Uniwersytet
Łódzki, xii–xxi.
Kujawińska Courtney K. (2006a). „Shakespeare in Poland”, [w:] Shakespeare Around the Globe, ed. M. Best, http://ise.uvic.ca/Library/Criticism/shakespearein/index.html [dostęp: 22.07.2013].
Kujawińska Courtney K. (2006b). „Influence or Irrelevance: Jan Kott and the Multicultural Shakespeare Context”, [w:] RuBriCa’s Studies: A Collection of Essays, ed. I. S. Prichodko. Moscow: Poligraph-Inform, 193–208.
Kujawińska Courtney K. (2006c). „Krystyna Skuszanka’s Shakespeare of Political Allusions and Metaphors in Communist Poland”, [w:] Shakespeare in the World of Communism and Socialism, eds. I. R. Makarczyk, J. Price. Toronto: University of Toronto Press, 228–245.
Kujawińska Courtney K. (2009a). Ira Aldridge (1807–1867). Dzieje pierwszego czarnoskórego tragika szekspirowskiego. Kraków: Universitas.
Kujawińska Courtney K. (2009b). „Shekspir nie propok. Interviu z profesorom Kristinoiu Kujawinskoiu-Kortni. Prozmowu pitrimyvav Dimitro Drozdovsky”. VseSvit – Review of World Literature” 9–10, 186–191.
Kujawińska Courtney K. (2012). „Shakespeare’s Rape of Lucrece: Selected Problematics of the Poem’s Initial Reception, [w:] Quilting Stories: Essays in Honor of Elżbieta H. Oleksy, eds. M. M. Wojtaszek, E. Just. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 59–74.
Kujawińska Courtney K. (2017). „The Cultural Role and Political Implications of Poland’s 1947 Shakespeare Festival”. Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture 7: 189–193.
Kujawińska Courtney K. (ed.), (2000). On Page and Stage: Shakespeare in Polish and World Culture. Kraków: Universitas.
Kujawińska Courtney K. (red.), (2005). Polska Bibliografia Szekspirowska 1980–2000. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Uniwersytet Łódzki.
Kujawińska Courtney K., Mercer J. (eds.), (2003). The Globalization of Shakespeare in the Nineteenth Century. Lewiston–Queenston–Lampeter: Edwin Mellen Press.
Kurek M. (1999). Polski Hamlet. Z historii idei i wyobraźni narodowej. Poznań: Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne”.
Kurnakowicz J. (1941). „Po Czkawce dobry byłby Falstaff”. Prawda Wileńska 26: 4.
Kustroń I. (1978). „Między Kanią [a] Szekspirem”. Praca magisterska. Wyższa Szkoła Teatralna im. A. Zelwerowicza, Warszawa.
Lamb Ch. (1892). „On the Tragedies of Shakespeare, Considered with Reference to Their Fitness to Stage Representation” [1811], [w:] Life, Letters and Writings of Charles Lamb, ed. P. Heatherington Fitzgerald, Th. Noon Talfourd, vol. 4. London: W. W. Gibbings.
Langford P. (2000). „Manners and Character in Anglo-American Perceptions, 1750–1850”, [w:] Anglo-American Attitudes: From Revolution to Partnership, eds. F. M. Leventhal, R. Quinault. Aldershot, Hampshire: Ashgate.
Lanier D. (2010). „Post-Racial Othello”. Lindberg lecture, University of New Hampshire, 29 kwietnia, www.youtube.com/watch?v=ScroEtGwmOQ [dostęp: 27.01.2019].
Lechoń J. (1990). „Do Szekspira” [1941], [w:] J. Lechoń, Poezje, oprac. R. Loth. Wrocław: Ossolineum, 176–178.
Lee S. (1906). Shakespeare and the Modern Stage, with Other Essays. New York: C. Scribner’s Sons.
Leigh W. R. (1930). Clipt Wings: A Drama in Five Acts. New York: Thornton and W. Allen Company.
Leszczyński S. (2009). „Program zniszczenia polskiej inteligencji”. University of Linz, Germany, 12 lutego, http://www.gusen.org.pl [dostęp: 12.05.2010].
Levine L. W. (1988). Highbrow/Lowbrow. The Emergence of Cultural Hierarchy in America. Cambridge, MA: Harvard University.
Lewestan F. M. (1876). „Karo Historyja Polski”. Kłosy 22: 235–236.
Lewis C. S. (1995). Odrzucony obraz. Wprowadzenie do literatury średniowiecznej i renesansowej, tłum. W. Ostrowski. Kraków: Znak.
Limon J. (1985). Gentlemen of a Company: English Players in Central and Eastern Europe 1590–1660. Cambridge: Cambridge University Press.
Lindfors B. (1993). „The Signifying Flunkey: Ira Aldridge as Mungo”. Literary Griot 2: 1–11.
Lindfors B. (1996). „Ira Aldridge, ‘The African Roscius’”. South African Theatre Journal 10: 71–84.
Liske R. (1873). Przewodnik Naukowo Literacki: 2–4.
Liwiusz Tytus (1965). Dzieje Rzymu od założenia miasta. Wybór, tłum. i oprac. W. Strzelecki, Wrocław: Zakład im. Ossolińskich.
Lloyd D. (1991). „Race under Representation”. Oxford Literary Review 13: 62–94.
Longinus B. (1886). „Jakob Karo i nasza historyja”. Kuryer Poznański 205–210: 19.
Looney J. Th. (1920). „Shakespeare” Identified in Edward de Vere, the Seventeenth Earl of Oxford. London: C. Palmer.
Lott E. (1995). Love and Theft: Blackface Minstrelsy and the American Working Class (Race and American Culture). New York: Oxford University.
Lyotard J.-F. (1997). Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy, tłum. M. Kowalska, J. Migasiński. Warszawa: Aletheia.
MacDonald J. G. (1994). „Acting Black: Othello, Othello Burlesques, and the Performance of Blackness”. Theatre Journal 46: 231–249.
MacManaway J. G. (1964). „Shakespeare in the United States”. Publications of the Modern Language Association of America 79.
Majchrowski Z. (1993). „Pytania o polskiego Szekspira”, [w:] Od Shakespeare’a do Szekspira, red. J. Ciechowski, Z. Majchrowski. Gdańsk: Centrum Edukacji Teatralnej i Fundacja Theatrum Gedanense, 24–25.
Makaryk I. (2003). „Calibans All: Shakespeare at the Intersection of Colonialism”, [w:] Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation, Performance, eds. Y. Kawachi, K. Kujawińska Courtney. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Makaryk I. R. (2006). „Wartime Hamlet”. Shakespeare in the Worlds of Communism and Socialism. Toronto: University of Toronto Press.
Maliszewski A. (1963). „Teatr Wileński w latach 1939–1945”. Pamiętnik Teatralny 1/4: 214–233.
Marche S. (2011). „Wouldn’t It Be Cool If Shakespeare Wasn’t Shakespeare?”. New York Times Magazine, 23 października.
Marczak-Oborski S. (1965–1966). „Troilus i Kresyda w Warszawie… 1940 roku”. Teatr Polski 13: 28–29.
Marczak-Oborski S. (1967). Teatr czasu wojny. Polskie życie teatralne w latach II wojny światowej (1939–1945). Warszawa: PIW.
Marder L. (1963). His Exists and Entrances: The Story of Shakespeare’s Reputation. Philadelphia: J.B. Lippincott.
Mardsen J. I. (ed.), (1991). The Appropriation of Shakespeare: Post-Renaissance Reconstructions of the Works and the Myth. Hemel Hempstead: Harvester Wheatsheaf.
Marshall H., Stock M. (1958). Ira Aldridge: The Negro Tragedian. New York: Macmillan.
Matus I. L. (1994). Shakespeare, in Fact. New York: Continuum.
Maus K. (2005). „The Rape of Lucrece”, [w:] The Norton Shakespeare, eds. S. Greenblatt, W. Cohen K. Maus. New York–London: W. W. Norton, 663–668.
McAllister M. (2003). White People Do Not Know How To Behave at Entertainments Designed for Ladies And Gentlemen of Color: William Brown’ African and American Theater. Chapel Hill–London: University of North Carolina Press.
McArthur B. (1984). Actors and American Culture 1880–1920. Philadelphia: Temple University Press.
McKay F. E. (ed.), (1896). Famous American Actors to-Day. Boston–New York: T. Y. Crowell and Company.
Mead P., Campbell M. (eds.), (1993). Shakespeare’s Books: Contemporary Cultural Politics and the Persistence of Empire. Melbourne: Melbourne University Literary and Cultural Studies.
Meres F. (1598). Palladis Tamia, http://quod.lib.umich.edu/e/eebo2/A68463.0001.001?view=toc [dostęp: 2.09.2013].
Meserole H. T. (1976). „Shakespeare in America: Great Shakespeare Jubilee, American Style”, [w:] Shakespeare and English History: Interdisciplinary Perspectives, ed. R. G. Shafer. Indiana: Indiana University of Pennsylvania: 83–100.
Metheson T. (1995). „Hamlet’s Last Words”. Shakespeare Survey 48: 113–121.
Mielczarek L. (2015). Polska recepcja tragedii „Otello” Williama Szekspira w świetle studiów krytycznoliterackich i adaptacji teatralnych. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Miller D. I. (1964). „A Momentous Meeting – Ira Aldridge and Taras Shevchenko”. Ukrainian Quarterly 10: 127–132.
Miłosz C. (1969). The History of Polish Literature. New York: Macmillan.
Minton E. (2011). „At the Heart of This Conspiracy”, http://www.shakespeareances.com/willpower/onscreen/Anonymous-COL11.html [dostęp: 20.07.2013].
Miola R. (1992). Shakespeare and Classical Tragedy: The Influence of Seneca. Oxford: Oxford Clarendon Press.
Mirecki W. (1981). Jeniecka Melpomena. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Modjeska H. (1910). Memories and Impressions of Helena Modjeska. An Autobiography. New York: The Macmillan Company.
Modrzejewska H. (2010). Artykuły – referaty – wywiady – varia, oprac. E. Orzechowski. Warszawa: Wydawnictwo Attyka.
Modrzejewska/Listy (2015). Korespondencja Heleny Modrzejewskiej i Karola Chłapowskiego 1859–1886, t. 1–2, oprac. A. Kędziora, E. Orzechowski. Warszawa: PIW.
Moody R. (1958). The Astor Place Riot. Bloomington: Indiana University Press.
Morozow M. M. (1950). Szekspir, tłum. W. Ewert. Warszawa: Czytelnik.
Mortimer O. (1995). „Speak of Me as I Am”: The Story of Ira Aldridge. Wangaratta, Australia: privately published.
Muir K. (1977). The Sources of Shakespeare’s Plays. London: Methuen and Co.
Myrny P. (1971). Zibranoje twori [„Dzieła zebrane”], t. 7. Kijew: Naukowa dumka.
Narzymski J. (1871). „Słówko o teatrze, znaczeniu tegoż i moralności scenicznej”. Tygodnik Wielkopolski 15: 185–186.
Newman K. (1987). „‘And Wash the Ethiop White’: Femininity and the Monstrous in Othello”, [w:] Shakespeare Reproduced, eds. J. E. Howard, M. O’Connor. London: Methuen, 143–162.
Nicoll Ch. (1995). The Reckoning: The Murder of Christopher Marlowe. Chicago: University of Chicago Press.
Niziołek G. (2008). „The Music of the Audience”, trans. T. Borowski, [w:] Polski Szekspir współczesny. „Burza”. Reżyseria Krzysztof Warlikowski (wydanie DVD). Wrocław: Polskie Wydawnictwo Audiowizualne, 16–22.
Noveck J. „Anonymous: Shakespeare Film Ruffles Academic Feathers”, http://www.huffingtonpost.com/2011/10/27/anonymous-film-shakespeare [dostęp: 28.03.2013].
Olive S. (2013). „Representations of Shakespeare’s Humanity and Iconicity: Incidental Appropriations in Four British Television Broadcasts”. Borrowers and Lenders: The Journal of Shakespeare and Appropriation 8 (Spring/Summer): 1–20.
Olsak-Glass J. (1999). „Review of Piotrkowski’s Poland Holocaust”. The Sarmatian Review XIX (1), https://www.ruf.rice.edu [dostęp: 15.04.2008].
Ordonówna H. (1941). „Ludowość Szekspira”. Prawda Wileńska 26: 4.
Orgelbrand S. (red.), (1991). Encyklopedia powszechna [1859], t. 12. Warszawa: Wydawnictwo S. Orgelbrand.
Otwinowski S. (1956). „Muzeum w piwnicy, kruche domy i fundusze oraz świetna inscenizacja Miarki za Miarkę”. Świat 42: 21.
Owidiusz (2008). Fasti. Kalendarz poetycki, tłum. i oprac. E. Wesołowska. Wrocław: Ossolineum.
Papée F. (1889). „Historyja Polski”. Kwartalnik Historyczny: 1–10.
Parfenov A., Price G. J. (1998). Russian Essays on Shakespeare and His Contemporaries. Newark: University of Delaware Press.
Parnasus Plays (1606). http://www.org/stream/pilgrimagetoparn00macruof [dostęp: 5.09.2013]
Parsons J. D. (1919). The Great Taboo in English Literary Circles Being a Set of Questions Related thereto Publicly Addressed to the Authority (Sir Sidney Lee) Providing Our 800 Page Tercentenary Biography of Shakespeare of Stratford upon Avon as an Assumption Identical with the Poet Shakespeare. London: published by the Author.
Paster G. K. (2007). „Foreword”, [w:] Shakespeare in American Life, eds. V. M. Vaughan, A. T. Vaughan. Washington: Folger Shakespeare Library.
Pater M. (1997). Historia Uniwersytetu Wrocławskiego do roku 1918. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Pavis P. (2011). Współczesna inscenizacja, tłum. P. Olkusz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pavis P. (ed.), (1996). Intercultural Performance Reader. London: Routledge.
Pawłowski R. (2007). „Jak sztuka w kapitalizmie”. Gazeta Wyborcza 287, e-teatr.pl [dostęp: 15.11.2011].
PBS Series. „Shakespeare Uncovered” with Ethan Hawke, Joely Richardson, Trevor Nunn and More, Premieres Jan. 25, www.playbill.com/news/article/174272-PBS-Series-Shakespeare [dostęp: 5.10.2013].
Pendzich B. M. (2009). „Civic Resilience and Cohesion in the Face of Muscovite Occupation”, [w:] Citizenship and Identity in a Multinational Commonwealth Poland – Lithuania in Context, 1550–1772, eds. K. Fredrich, B. M. Pendzich. Leiden: Koninklike Brill NV, 103–127.
Perry T. A. (1989). „The Two Gentleman of Verona and the Spanish Diana”. Modern Philology 87: 73–76.
Piekarski S. (2001). Polskie teatry jenieckie w Niemczech 1939–1945. Warszawa: Departament Społeczno-Wychowawczy Ministerstwa Obrony Narodowej Dom Wojska Polskiego.
Pobóg-Kielanowski I. (1941). „Szekspir – jakim go widzi reżyser”. Prawda Wileńska 26: 4.
Polanica S. (1959). „Burza Szekspira”. Słowo Powszechne 22: 6.
Pomianowski J. (1959). „Burza w szklance patoki”. Świat 15: 15.
Popkin R. H. (1989). „A Jewish Merchant of Venice”. Shakespeare Quarterly 40: 329–331.
Pratt M. L. (1992). Imperial Eye: Travel Writing and Transculturalism. London–New York: Routledge.
Price D. (2001). Shakespeare’s Unorthodox Biography. New Evidence of an Authorship. Westport, CT–London: Greenwood Press.
Prochaska A. (1874/75). „Zimowa opowieść”. Ruch Literacki 117: 203–204.
Przyborowski A. (1875). Dr. Jakob Karo i jego „Historyja Polska”. Warszawa.
Pujante A. L., Hoenselaars T. (2003). Four Hundred Years of Shakespeare in Europe. Newark: University of Delaware Press.
Reiss B. (2005). „Bardolatery in Bedlam: Shakespeare, Psychiatry, and Cultural Authority in Nineteenth Century America”. English Literary History 4: 769–797.
The Riverside Shakespeare (1974), eds. G. Blackemore Evans. Boston: Houghton Mifflin Company.
Robak T. (1956). „W poszukiwaniu sztuki”. Dziennik Polski 240: 7.
Romaniuk Z., Wiśniewski T. (2012). Zaczęło się na Zielonej. O Ludwiku Zamenhoffie, jego rodzinie i początkach esperanta. Łódź: Dom Wydawniczy Księży Młyn.
Royster F. (2007). Playing with (a) Difference: Early Black Shakespearean Actors.
Blackface and Whiteface, [w:] Shakespeare in American Life, eds. V. M. Vaughan, A. T. Vaughan. Washington: Folger Shakespeare Library, 37–45.
Rusk R. L. (1925). The Literature of the Middle Western Frontier. New York: Columbia University Press.
Ryan A. (2010). The Secret Confessions of Anne Shakespeare. New York: New American Library.
Rylance M. „Mark Rylance Defends Shakespeare Film’s Right to Question Identity of Bard”, http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/news/rylance-defends-shakespeare-films-right-to-question-identity-of-bard [dostęp: 20.02.2013].
Sadoveanu I. M. (1956). „Farmecul lui Shakespeare” [Urok Szekspira]. Gazeta literară 40: 94–96.
Sakowska R. (1993). Ludzie z dzielnicy zamkniętej. Z dziejów Żydów w Warszawie w latach okupacji hitlerowskiej, październik 1939 – marzec 1943. Warszawa: PWN.
Salmonowicz S. (1994). Polskie Państwo Podziemne. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Sangare O. (2010). Biały z zazdrości: „Otello” Williama Szekspira. Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat.
Schoenbaum S. (1975). William Shakespeare: A Documentary Life. Oxford: Oxford University Press.
Scott A. O. (2011). „How Could a Commoner Write Such a Good Plays?” New York Times, 28 października, https://www.nytimes.com/2011/10/28/movies/anonymous-by-roland-emmerich-review.html [dostęp: 17.12.2019].
Sellar T. (2003). „Copernican Discoveries” (interviews with Zbigniew Brzoza, Agnieszka Glińska, Grzegorz Jarzyna, Jarosław Kilian and Krzysztof Warlikowski). Teatr 33: 20–35.
Shahan J. M., Waugh A. (eds.), (2013). Shakespeare Beyond Doubt? Exposing An Industry in Denial. Tamarac, FL: Llumina Press.
Shakespeare Authorship Coalition. http://doubtaboutwill.org/ [dostęp: 12.08.2013].
Shakespeare W. (1991). Burza. Zimowa opowieść, tłum. S. Barańczak. Poznań: „W drodze”.
Shakespeare W. Burza, tłum. L. Ulrich, https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/burza/ [dostęp: 17.12.2019].
Shapiro J. (2005). 1599: A Year in the Life of William Shakespeare. London: Faber and Faber.
Shapiro J. (2010). Contested Will: Who Wrote Shakespeare? New York: Simon and Schuster.
Shapiro J. (2011). „Hollywood Dishonors The Bard”, https://www.nytimes.com/2011/10/17/opinion/hollywood-dishonors-the-bard.html [dostęp: 15.07.2013].
Shattuck Ch. H. (1976). Shakespeare on the American Stage. From the Hallams to Edwin Booth. Washington, DC: The Folger Shakespeare Library.
Sitnikow W. R. (1941). „Teatr polski dobrze pojmuje swoje zadania”. Prawda Wileńska 26: 5.
Sittenfeld L. (1909). Gesichte des Breslauer Theaters. Wrocław.
Skinner O. (1924). Footlights and Spotlights: Recollections of My Life on the Stage. Indianapolis: Bobbs-Merrill Company.
Skuszanka K. (1996). Wywiad osobisty, 16 lutego.
Small J. (1976). „The Death of Lucretia”. American Journal of Anthropology 80: 348–360.
Smart J. S. (1966). Shakespeare Truth and Tradition, with a memoir by W. Macneile Dixon and a Preface by P. Alexander. Oxford: Clarendon Press.
Sobran J. (1997). Alias Shakespeare. Solving the greatest Literary Mystery of All Times. New York: Free Press.
Soyinka W. (1983). „Shakespeare and the Living Dramatist”. Shakespeare Survey 36: 1–10.
Stadnicki K. (1873). „Czy Szekspir znał Polskę?”. Przegląd Lwowski 3: 67–79.
Stanisz E. (2007). Polskie kierunki szekspirologicznej myśli krytycznej w dwudziestoleciu międzywojennym. Rozprawa doktorska, Uniwersytet Łódzki.
Stanisz E. (2011). Kierunki polskiej szekspirologicznej myśli społecznej w dwudziestoleciu międzywojennym. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Stechow W. (1951). „Lucretiae Statua”, [w:] Essays in Honour of Georg Swarzenski, ed. O. Goetz. Chicago: Henry Regnery, 114–124.
Sturgess K. C. (2004). Shakespeare and the American Nation. Cambridge: Cambridge University Press.
Surynowa-Wyczółkowska J. (1958). „Leon Schiller w Niemczech”. Wiadomości 29/30: 1–18.
Szahaj A. (2004). „E pluribus unum?” Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności. Kraków: Universitas.
Szczawiej J. (1974). Poezja Polski walczącej (1939–1945). Warszawa: PIW.
Szczerba M. (2011). „Ten hochsztapler Szekspir”. Gazeta Wyborcza, 16 października, https://wyborcza.pl/1,75410,10648813,Ten_hochsztapler_Szekspir.html [dostęp: 17.12.2019].
Szczublewski J. (1975). Żywot Modrzejewskiej. Warszawa: PIW.
Szekspir W. (1894). Hamlet, królewicz duński, wydał, przełożył, wstępem, wyjaśnieniami i przypisami opatrzył W. Matlakowski. Kraków: czcionkami tłoczni Wszechnicy Jagiellońskiej.
Szekspir W. (1922). Lukrecja, tłum. J. Kasprowicz. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska”.
Szekspir W. (1973). „Makbet”, [w:] W. Szekspir, Tragedie, t. 5, tłum. J. Paszkowski, red. S. Helsztyński, R. Jabłkowska, A. Staniewska. Warszawa: PIW, 719–818.
Szletyński H. (1975). Szkice o aktorach. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Szyndler B. (1993). Dzieje cenzury w Polsce do 1918 roku. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza.
Tarnawski W. (1931). Szekspir: książka dla młodzieży i dla dorosłych. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Taylor G. (1989). Reinventing Shakespeare: A Cultural History from the Restoration to the Present. New York: Weidenfeld and Nicolson.
Taylor G. (1991). Reinventing Shakespeare: A Cultural History from Restoration to the Present. Oxford: Oxford University Press.
Teague F. (2006). Shakespeare and the American Popular Stage. New York: Cambridge University Press.
Thomas E. (2000). Robert Kennedy: His Life. New York: Simon and Schuster.
Thompson G. (1998). A Documentary History of the African Theatre. Evanston: Northern University Press.
Thorndike A. (1927). Shakespeare in America. Annual Shakespeare Lecture of the British Academy. Oxford University Press: Humphrey Milford Amen House, E.C. London.
Timoszewicz J., Kral A. W. (oprac.), (1962). Teatr Ludowy, Nowa Huta 1955–1960. Kraków: Wydawnictwo Literackie, Teatr Ludowy Nowa Huta.
Tocqueville A. de (1956). Democracy in America, ed. R. D. Heffner. New York: Mentor.
Topolnicka A. (1959). „Burza Szekspira w Teatrze Nowym”. Tygodnik Powszechny 15: 6.
Torbarina J. (1977). „Shakespeare and Dubrovnik”, [w:] Dubrovnik Relations with England, ed. R. Filipović, M. Partridge. Zagreb: University of Zagreb, 237–240.
Trepiński A. (1965). „The Kraszewski Edition of Shakespeare’s Works”, [w:] Poland’s Homage to Shakespeare: Commemorating the Fourth Centenary of His Birth 1564–1964, ed. S. Helsztyński. Warszawa: PWN.
Treugutt S. (1956). „Miarka za miarkę”. Przegląd Kulturalny 45: 5.
Treugutt S. (1960). „Burza i utopia spokoju”. Przegląd Kulturalny 6: 10.
Trewin J. C. (1955). Mr. Macready: A Nineteenth-Century Tragedian and His Theatre. London: Harrap.
Trommer M. (1939). Ira Aldridge, American Negro Tragedian and Taras Shevchenko, Poet of the Ukraine: A Story of a Friendship. New York: 62 Brooklyn.
Twain M. (1884). The Adventures of Huckleberry Finn. London: Chtto&Windus.
Twain M. (1997). Przygody Hucka Finna, przeł. J. Konsztowicz. Poznań: Wydawnictwo Podsiedlik-Raniowski i Spółka.
Udalska E. (1993). „Otello w trzech wcieleniach aktorskich”, [w:] Od Shakespeare’a do Szekspira, red. J. Ciechowicz, Z. Majchrowski. Gdańsk: Centrum Edukacji Teatralnej, 208–221.
Umru D. (1941). „Przedstawienie to można polecić pracującym”. Prawda Wileńska 26: 5.
Valeska A. (1941). „Karnawałowe przedstawienie”. Prawda Wileńska 26: 4.
Van Rensselaer Westfall A. (1939). American Shakespeare Criticism, 1604–1865. New York: H. W. Wilson.
Vaughan V. (1994). Othello: A Contextual History. Cambridge: Cambridge University Press.
Vaughan V. M. (2007). „Making Shakespeare American: Shakespeare’s Dissemination in Nineteenth-Century America”. Shakespeare in American Life, eds. V. M. Vaughan, A. T. Vaughan. Washington: Folger Shakespeare Library, 23–33.
Walsh D. (2011). „Anonymous: An Ignorant Assault on Shakespeare”, https://www.wsws.org/en/articles/2011/11/anon-n23.html [dostęp: 23.11.2011].
Waruka S. T. (1869). „Profesor Caro i jego historyja Polski”. Dziennik Literacki: 1–7.
Watermeier D. (1971). Between Actor and Critic: Selected Letters of Edwin Booth and William Winter. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Waters H. (2003). „Aldridge and the Battlefield of Race”. Race and Class 45: 1–30.
Wells S. (1997). Shakespeare: A Life in Drama. New York: W. W. Norton.
Wells S. (1998). International Shakespeare Association Occasional Paper: Shakespeare Around the Globe. Chipping Campden: International Shakespeare Association.
Weseliński A. (2003). „‘Shakespeare’s Bohemia/Poland/Lithuania’. The Globalization of Shakespeare in the Nineteenth Century”, [w:] K. Kujawińska Courtney, J. Mercer (eds.), The Globalization of Shakespeare in the Nineteenth
Century. Lewiston–Queenston–Lampeter: Edwin Mellen Press, 175–182.
Whitaker V. K. (1953). Shakespeare’s Use of Learning. San Marino: Huntingdon Library.
Wilkońska P. (1875). Moje wspomnienia o życiu towarzyskim na prowincji w Kongresówce przez Paulinę Wilkońską spisane. Poznań: Nakładem I. Merzbacha.
Williams A. (2011). „Interview: Director Roland Emmerich on Anonymous, http://www.dailytexanonline.com/life-and-arts/2011/10/27/interviewdirector-roland-emmerich-onanonymous [dostęp: 28.07.2013].
Williams R. (1982). Culture and Society. Harmondsworth: Penguin.
Wilson G. B. (1973). Three Hundred Years of American Drama and Theatre: From ‘Ye Bear and Ye Cubb’ to ‘Hair’. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Wilson R. (2004). Secret Shakespeare: Studies in Theatre, Religion and Resistance. Manchester: Manchester University Press.
Winter W. (1913). The Wallet of Time. Containing Personal, Biographical and Critical Reminiscences of the American Theatre, vol. 1. New York: Moffat, Yard and Company.
Wood M. (2003). Shakespeare. New York: Basic Books.
Wood N. (2020). Shakespeare and Reception Theory. London: The Arden Shakespeare.
Wright L. B. (1955). Culture on the Moving Frontier. Bloomington: University of Indiana Press.
Wróblewski A. (1959). „Po Burzy”. Teatr 10: 12–13.
Young A. M. (1964). Echoes of Two Cultures. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
Young D. (1972). The Heart’s Forest: A Study of Shakespeare’s Pastoral Plays. New Haven: Yale University Press.
Young R. (1995). Colonial Desire: Hybridity in Theory, Culture and Race. London–New York: Routledge.
Young W. C. (1975). Famous Actors and Actresses on the American Stage, vol. 1. New York: R. R. Bowker.
YouTube. Interview: Vanessa Redgrave & Joely Richardson – Anonymous, https://theatsdesk.com/film/anonymous [dostęp: 17.09.2013].
Zaborodskaja M. P. (1955). Russkie putieszestwienniki po Afrikie [„Rosyjscy podróżnicy w Afryce”]. Moskwa: Geografia.
Zahorska S. (1942a). „Makbet na emigracji”. Wiadomości Polskie Polityczne i Literackie 39: 1.
Zahorska S. (1942b). „Makbet z Gielgudem”. Wiadomości Polskie 35: 2.
Zawadzki M. (2011). „Nowy Jork. Powrót zwariowanego penisa”. Książki 3: 68–69.
Zbierski H. (1956). „Czy trzeba bronić Shakespeare’a?”. Problemy 12: 879–883.
Zbierski H. (1988). William Shakespeare. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Zeigler W. G. (1895). It Was Marlowe: A Story of the Secret of Three Centuries. Chicago: Donohue and Henneberry and Co.
Zenner P. (1999). The Shakespeare Invention: The Life and Deaths of Christopher Marlowe. Derbyshire: Country Books.
Zieliński F. (1867). „Historyja Polski autorstwa Dr. Jakoba Karo”. Biblioteka Warszawska 1: 4–5.
Zins H. (1974). Polska w oczach Anglików: XIV–XVI w. Warszawa: PWN.
Zwancew K. (1858). Ira Aldridge, bibliograficzerski oczerk [„Ira Aldridge: szkic bibliograficzny]. Sankt-Pietierburg.
Zwaniecki A. (2011). „Anonymus: Szekspir podaje się za autora Hamleta”. Film 12: 81.
Żółkiewski S. (1949). „Nasza sztuka”. Kuźnica 4: 5.
Żurowski A. (1983). Myślenie Szekspirem. Warszawa: PAX.
Żurowski A. (2003). Szekspir – ich rówieśnik. Gdańsk–Pelpin: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Żurowski A. (2010). Modrzejewska ShakespeareStar. Gdańsk: słowo/obraz/terytoria.
http://60-minutes.bloggingsShakespeare.com [dostęp: 10.12.2013].
http://wcvw.waynetourney.20m.com/astorplaceriot.htm [dostęp: 9.10.2009].
http://www.wsws.org/en/articles/2011 [dostęp: 5.04.2013].
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Shakespeare_authorship_candidates [dostęp: 10.11.2013].
https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/ShakespeareInFiction [dostęp: 17.12.2019].
www.mdb.com?name/nm/0000386/bio [dostęp: 17.12.2019].
www.youtube.com/watch?v=dnqceSEbKVw [dostęp: 10.09.2017].
Czas (Kraków), 2 listopada 1854; 9 listopada 1854; 11 listopada 1854; 3 marca 1872.
Dziennik Warszawski (Warszawa), 7 lutego 1853.
Express Ilustrowany (Łódź), 9 lutego 2009.
Figaro in London (Londyn), 10 maja 1833.
Gazeta Codzienna (Warszawa), 4 lutego 1853.
Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego (Poznań), 23 stycznia 1853; 28 maja 1862.
Gazeta Wyborcza (Warszawa), 9 lutego 2009; 8 kwietnia 2013.
Iskustwo (Moskwa), 14 listopada 1862.
Krakauer Zeitung (Kraków), 15 stycznia 1858.
Kurier Gdyński (Gdynia), 17 marca 2015.
Kurier Lubelski (Lublin), 25 sierpnia 1866.
Kurier Niedzielny (Warszawa), 12 lipca 1862.
Kurier Warszawski (Warszawa), 10 sierpnia 1866.
Nasz Dziennik (Warszawa), 28 maja 2008.
New York Daily Tribune (Nowy Jork), 30 kwietnia 1905.
New York Mirror (Nowy Jork), 29 grudnia 1832.
New York Tribune (Nowy Jork), 24 grudnia 1877.
Orange Chronicle (Orange, NJ), 6 października 1901.
Otczestwa (Moskwa), 27 października 1858.
Pamiętnik Muzyczny i Teatralny (Warszawa), 14 maja 1862.
Przegląd (Warszawa), 25 lutego 2009.
Przekrój (Warszawa), 6 października 2006.
Ruskij Wiestnik (Moskwa), 15 października 1862.
San Francisco Chronicle (San Francisco), 8 maja 1894.
Teatr (Warszawa), 1 kwietnia 2009.
Trybuna (Warszawa), 20 lipca 2007.
Tygodnik Ilustrowany (Warszawa), 24 maja 1862.
Wiadomości Odeskie (Odessa), 3 lutego 1866.
Opublikowane: 12 października 2023
Zgodnie z Komunikatem Prorektora UŁ ds. nauki dotyczącym systemu ScienceON od 15.09.2023 r. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego wprowadza dane o wszystkich publikacjach wydanych przez siebie autorstwa pracowników UŁ.
Publikacja ww. danych jest możliwa po opublikowaniu pracy w wersji ostatecznej i w terminie do 30 dni od opublikowania.
