-
938
-
807
-
691
-
639
-
562
Pliki do pobrania
Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 9 „Instrumenty finansowe” wprowadził nowy model określania odpisów aktualizujących wartość aktywów oraz ujmowania rezerw na gwarancje finansowe i zobowiązania do udzielenia pożyczek, znany jako model oczekiwanych strat kredytowych (model ECL). Nowe rozwiązanie uwzględnia nie tylko wystąpienie niewykonania zobowiązania i zidentyfikowane straty kredytowe, lecz także oczekiwania jednostki dotyczące przyszłych strat tego rodzaju oraz zmiany sytuacji finansowej kontrahentów i wpływających na nią czynników makroekonomicznych. W publikacji omówiono m.in. koncepcyjne założenia modelu oczekiwanej straty kredytowej, jej zgodności z koncepcją ryzyka w tej dziedzinie oraz zastosowania do różnych pozycji i transakcji. Przedstawiono również wyniki badań dotyczące wpływu modelu ECL na spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w 2018 roku.
Andre P., Cazavan-Jeny A., Dick W., Richard C., Walton P. (2009), Fair Value Accounting and the Banking Crisis in 2008: Shooting the Messenger, Accounting in Europe, t. 6.
Barth M. (2006), Including Estimates of the Future in Today’s Financial Statements, „Accounting Horizons”, t. 20, nr 3, s. 3–24.
Basel Committee on Banking Supervision 2015, Guidance on credit risk and accounting for expected credit losses, Basel.
Basel Framework 2019, Standards of the Basel Committee on Banking Supervision, Basel.
Czajor P. (2011), Zmiany regulacji rachunkowości w zakresie instrumentów finansowych, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 62, nr 118, s. 57–69.
Czajor P. (2020), Identyfikacja obszarów oddziaływania MSSF 9 na sytuację finansowo-majątkową jednostek oraz ocena skutków jego wdrożenia na przykładzie spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 106, nr 162, s. 67–90.
Duffie D., Kenneth J. S. (2003), Credit Risk: Pricing, Measurement and Management, Princeton University Press, Princeton–Oxford.
Frendzel M. (2011a), Przedmiot pomiaru wartości dla potrzeb sprawozdawczości finansowej w kontekście podejścia bilansowego, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 61, nr 117, s. 5–24.
Frendzel M. (2011b), Przydatność informacyjna wartości godziwej jako podstawy pomiaru w rachunkowości i ograniczenia jej stosowania w praktyce, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
Gajdka J., Stos D. (1996), Wykorzystanie analizy dyskryminacyjnej w ocenie kondycji finansowej przedsiębiorstw, [w:] Restrukturyzacja w procesie przekształceń i rozwoju przedsiębiorstw, red. R. Borowiecki, AE w Krakowie, Kraków.
Galbarczyk T., Świderska J. (2011), Bank komercyjny w Polsce. Podręcznik akademicki, Difin, Warszawa.
Gierusz J. (2009), Dylematy wyceny inwestycji w nieruchomości, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 53, nr 109, s. 51–62.
Gmytrasiewicz M. (2009), Dyskusyjne metody ustalania i prezentacji wartości według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 53, nr 109, s. 63–70.
Gomaa M., Kanagaretnam K., Mestelman S., Shehata M. (2019), Testing the Efficacy of Replacing the Incurred Credit Loss Model with the Expected Credit Loss Model, „European Accounting Review”, t. 28, nr 2, s. 309–334.
Gos W. (2011), Bilans. Znaczenie. Koncepcje sporządzania. Formy prezentacji, PWE, Warszawa.
Gwizdała J. (2011), Ryzyko kredytowe w działalności banku komercyjnego, Wydawnictwo UG, Gdańsk.
Hadasik D. (1998), Upadłość przedsiębiorstw w Polsce i metody jej prognozowania, „Zeszyty Naukowe”, Seria II: Prace Habilitacyjne, z. 153, Wydawnictwo AE w Poznaniu, Poznań.
Halilbegovic S., Šaković E., Arapovic-Omerbegovic A., Celebic N. (2019), Implementation Effects of „IFRS 9 Impairment Modelling for Financial Instruments” on Regulatory Capital Banks in Federation of Bosnia and Herzegovina, „European Journal of Economic Studies”, t. 8, nr 2, s. 120–130.
Hamrol M., Chodakowski J. (2008), Prognozowanie zagrożenia finansowego. Wartość predykcyjna polskich modeli analizy dyskryminacyjnej, „Badania Operacyjne i Decyzyjne”, nr 3, Wydawnictwo AE w Poznaniu, Poznań.
Hendriksen E., Breda van M. (2002), Teoria rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Hitz J. M. (2007), The Decision Usefulness of Fair Value Accounting: A Theoretical Perspective, „European Accounting Review”, t. 16, nr 2, s. 323–362.
Hońko S. (2008), Koncepcja ostrożnej wyceny w rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe USz, Szczecin.
Hońko S. (2013), Wycena w rachunkowości. Znaczenie, podstawy, parametry i zasady, Zapol, Szczecin.
Huterska A. (2010), Kredytowe instrumenty pochodne w zarządzaniu ryzykiem kredytowym, CeDeWu sp. z o.o., Warszawa.
Iwanicz-Drozdowska M. (red.) (2012), Zarządzanie ryzykiem bankowym, Poltext, Warszawa.
Jajuga K. (red.) (2019), Zarządzanie ryzykiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Jajuga K., Krysiak Z. (red.) (2004), Ryzyko kredytowe wierzytelności hipotecznych. Modelowanie i zarządzanie, Związek Banków Polskich, Warszawa.
Jarugowa A. A. (red.) (1990), Współczesne problemy rachunkowości, PWE, Warszawa.
Karmańska A. (2007), Wartość ekonomiczna a paradygmat metody bilansowej (artykuł dyskusyjny), „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 38, nr 94, s. 121–137.
Karmańska A. (2009), Wartość ekonomiczna w systemie informacyjnym rachunkowości finansowej, Difin, Warszawa.
Krysiak Z. (2006), Ryzyko kredytowe a wartość firmy. Pomiar i modelowanie, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
Matuszczyk A. (2018), Credit scoring, CeDeWu, Warszawa.
Mączyńska E., Zawadzki E. (2006), Dyskryminacyjne modele predykcji bankructwa przedsiębiorstw, „Ekonomista”, nr 2, s. 205–235.
Metodyka BION (2018), Metodyka badania i oceny nadzorczej banków komercyjnych, zrzeszających oraz spółdzielczych, Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, https://www.knf.gov.pl/knf/pl/komponenty/img/Metodyka_BION_bankow_2018_61293.pdf (dostęp: 3.11.2019).
MSSF (2009), International Financial Reporting Standards / Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej, wyd. pol. 2007, SKwP, Warszawa, wyd. ang. 2009, IASB, London.
Nobes C. (2001), Asset Measurement Bases in UK and IASC Standards, Certified Accountants Educational Trust, London.
Przewodnik IFAC (2013), Przewodnik stosowania Międzynarodowych Standardów Rewizji Finansowej w badaniu małych i średnich jednostek, t. 2: Wskazówki praktyczne, wyd. 3, IFAC.
PWC 2014, IFRS 9 – Expected credit losses, „In depth: A look at current financial reporting issues”, No US2014-06, August 13, 2014.
Riahi-Belkaoui A. (2004), Accounting Theory, Thomson, London.
Ronen J. (2008), To Fair Value or Not Fair Value: A Broader Perspective, „Abacus”, t. 44, nr 2, s. 181–208.
Rówińska M. (2015), Ewolucja międzynarodowych i polskich regulacji w zakresie rachunkowości instrumentów finansowych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 873, „Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 77, s. 181–188.
Saunders A. (2001), Metody pomiaru ryzyka kredytowego, Dom Wydawniczy ABC, Kraków.
Sawicki K. (2009), Wybrane problemy ustalania wartości w sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstw, „Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości”, t. 43, nr 109, s. 189–203.
Stefański A. (2007), Rola kwalifikacji analityków w zarządzaniu ryzykiem kredytowym w banku, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań.
Szychta A. (1996), Teoria rachunkowości Richarda Mattessicha w świetle podstawowych kierunków rozwoju nauki rachunkowości. Studium metodologiczne, FRR w Polsce, Warszawa.
Szychta A. (2008), Paradygmaty w nauce rachunkowości w świetle koncepcji Thomasa S. Kuhna, „Wybrane prace z dorobku 60-lecia Katedry Rachunkowości Uniwersytetu Łódzkiego 1948–2008”, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
Vanek T., Hampel D. (2017), The probability of default under IFRS 9: Multi-period estimation and macroeconomic forecast, „Acta Universitatis Agriculturae et Silviculturae Mendelianae Brunensis”, t. 65, nr 2, s. 759–776.
Walińska E. (2009), Bilans jako fundament sprawozdawczości finansowej w kontekście zmian współczesnej rachunkowości, Wolters Kluwer, Warszawa.
Whittington G. (2008), Fair Value and the IASB/FASB Conceptual Framework Project: An Alternative View, „Abacus”, t. 44, nr 2, s. 139–168.
Wiatr M. S. (2011), Zarządzanie indywidualnym ryzykiem kredytowym. Elementy systemu, Oficyna Wydawnicza SGH w Warszawie, Warszawa.
Wójciak M. (2007), Metody oceny ryzyka kredytowego, PWE, Warszawa.
Żółtowski W. (2017), Zarządzanie ryzykiem w małym banku w kontekście zmieniających się regulacji nadzorczych, CeDeWu sp. z o.o., Warszawa.
Dyrektywa 2009/138/WE – Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.Urz. UE L 335 z 17.12.2009 r. ze zm.).
MSSF 9, Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/2067 z dnia 22 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowego Standardu Sprawozdawczości Finansowej nr 9 (Dz.Urz. UE L 323 z 29.11.2016 r. ze zm.).
Rozporządzenie 2017/1129 – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz.Urz. L 168 z 30.06.2017 r. ze zm.).
Rozporządzenie 575/2013 – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.Urz. UE L 176 z 27.06.2013 r. ze zm.).
Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie informacji bieżących i okresowych (2018) – Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 marca 2018 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim (Dz.U. z 2018 r., poz. 757).
Rozporządzenie w sprawie instrumentów finansowych (2001) – Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 277).
Rozporządzenie w sprawie tworzenia rezerw w bankach (2008) – Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 520).
Rozporządzenie w sprawie rachunkowości banków (2010) – Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 października 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 957).
Rozporządzenie w sprawie rachunkowości zakładów ubezpieczeń (2016) – Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 kwietnia 2016 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji (Dz.U. z 2016 r., poz. 562).
Ustawa o rachunkowości (2019) – Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.
Dz.U. z 2019 r., poz. 351 ze zm.).
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Opublikowane: 12 października 2023
Zgodnie z Komunikatem Prorektora UŁ ds. nauki dotyczącym systemu ScienceON od 15.09.2023 r. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego wprowadza dane o wszystkich publikacjach wydanych przez siebie autorstwa pracowników UŁ.
Publikacja ww. danych jest możliwa po opublikowaniu pracy w wersji ostatecznej i w terminie do 30 dni od opublikowania.