-
2251
-
382
-
351
-
324
-
315
Pliki do pobrania
Monografia wpisuje się w nurt rozważań na temat aktualnych procesów i zjawisk związanych z wdrażaniem w organizacjach idei zrównoważonego rozwoju. W prezentowanej książce autorzy podkreślają, iż w kontekście zrównoważonego rozwoju organizacji dochodzi na gruncie naukowym do ścierania się licznych poglądów oraz powstawania nowych teorii. Stąd też książkę należy traktować nie jako wyczerpującą swoją treścią analizę omawianych aspektów, a jako przyczynek do dyskusji dotyczącej problematyki zmian we współczesnych organizacjach wobec stawianych przed nimi wyzwań zrównoważonego rozwoju. Jej podstawowym celem jest identyfikacja rozwiązań organizacyjnych w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi ukierunkowanych na wspieranie zrównoważonego rozwoju organizacji.
Na postawie przeanalizowanych wybranych aspektów przedstawiono jakie zmiany dokonywać może współczesna organizacja chcąc wejść na drogę zrównoważonego rozwoju. Istotne miejsce w podjętych rozważaniach zostało poświęcone problematyce zrównoważonego zarządzania zasobami ludzkimi. Autorzy zwracają uwagę, iż transformacja organizacji w kierunku zrównoważonego rozwoju jest niemożliwa bez zaangażowania w ten proces jej pracowników. Tym osoby zarządzające organizacjami powinny swoją uwagę ukierunkować na kreowanie zielonych kompetencji pracowników.
Commission of the European Communities (2001), Green Paper for Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility, COM(2001) 366 final z 18.07.2001.
FOB (2018), Raport odpowiedzialny biznes w Polsce 2017. Dobre praktyki, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa.
FOB (2019), Raport odpowiedzialny biznes w Polsce 2018. Dobre praktyki, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa.
FOB (2020), Raport odpowiedzialny biznes w Polsce 2019. Dobre praktyki, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa.
FOB (2021), Raport odpowiedzialny biznes w Polsce 2020. Dobre praktyki, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa.
ICLEI (International Council for Local Environmental Initiative), (1996), The Local Agenda 21 Planning Guide: an Introduction to Sustainable Development Planning, The International Council for Local Environmental Initiatives, Toronto.
Komisja Europejska (2020), Komunikat Komisji, EUROPA 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, Komisja Europejska, COM(2010) 2020 final z 3.03.2010.
OECD (2001), The Well-being of Nations: The Role of Human and Social Capital, OECD Publishing, Paris.
ONZ (1993), Report of the United Nations Conference on Environment and Development, Rio de Janeiro, 3–14 June 1992, United Nations publication, New York.
ONZ (2002), Report of the World Summit on Sustainable Development, Johannesburg, South Africa, 26 August-4 September 2002, United Nations publication, New York.
ONZ (2012), Report of the United Nations Conference on Sustainable Development Rio de Janeiro, Brazil 20–22 June 2012, United Nations publication, New York.
UN (1973), Report of the United Nations Conference on the Human Environment, Stockholm, 5–16 June 1972, United Nations, New York.
UN General Assembly (1968), Problems of the human environment, Resolution adopted without reference to a Main Committee, 3 December 1968, A/RES/2398(XXIII).
UN General Assembly (2000), United Nations Millennium Declaration, Resolution adopted by the General Assembly, 18 September 2000, A/RES/55/2.
UN General Assembly (2015), Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development, Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015, 21 October 2015, A/RES/70/1.
WCED (World Commission on Environment and Development), (1987), Our Common Future. The Report of the World Commission on Environment and Development, Oxford University Press, New York.
Adame-Sánchez C., González-Cruz T. F., Martínez-Fuentes C. (2016), Do firms implement work-life balance policies to benefit their workers or themselves?, „Journal of Business Research”, vol. 69(11), s. 5519–5523.
Adamska-Chudzińska M. (2016), Zarządzanie wiekiem a wykorzystanie kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwie, „Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy”, nr 46, s. 334–344.
Adnan Bataineh K. (2019), Impact of work-life balance, happiness at work, on employee performance, „International Business Research”, vol. 12(2), s. 99–112.
Akanni A. A., Oduaran C. A. (2017), Work-life balance among academics: do gender and personality traits really matter?, „Gender and Behaviour”, vol. 15(4), s. 10143–10154.
Alegre J., Pasamar S. (2018), Firm innovativeness and work-life balance, „Technology Analysis & Strategic Management”, vol. 30(4), s. 421–433.
Althammer S. E., Reis D., van der Beek S., Beck L., Michel A. (2021), A mindfulness intervention promoting work-life balance: How segmentation preference affects changes in detachment, well-being, and work-life balance, „Journal of Occupational and Organizational Psychology”, vol. 94(2), s. 282–308.
Andrade M. S., Westover J. H., Kupka B. A. (2019), The role of work-life balance and worker scheduling flexibility in predicting global comparative job satisfaction, „International Journal of Human Resource Studies. The Global Studies Journal”, vol. 9(2), s. 80–115.
Anwar N., Mahmood N. H. N., Yusliza M. Y., Ramayah T., Faezah J. N., Khalid W. (2020), Green Human Resource Management for organisational citizenship behaviour towards the environment and environmental performance on a university campus, „Journal of Cleaner Production”, vol. 256, s. 120401.
Aryasri A. R., Babu S. S. (2009), Impact of flexi-time as a work-life balance practice on employee retention, „NHRD Network Journal”, vol. 2(6), s. 68–75.
Atkinson C., Hall L. (2011), Flexible working and happiness in the NHS, „Employee Relations”, vol. 33(2), s. 88–105.
Aziz S., Adkins C. T., Walker A. G., Wuensch K. L. (2010), Workaholism and work-life imbalance: Does cultural origin influence the relationship?, „International Journal of Psychology”, vol. 45(1), s. 72–79.
Baczulis S. (2003), Idea zrównoważonego rozwoju w dokumentach końcowych Szczytów Ziemi w Rio de Janeiro i Johannesburgu, „Świat Idei i Polityki”, t. 3, s. 107–118.
Balakrishnan U., Duvall T., Primeaux P. (2003), Rewriting the bases of capitalism: Reflexive modernity and ecological sustainability as the foundations of a new normative framework, „Journal of Business Ethics”, vol. 47(4), s. 299–314.
Balcerzak-Paradowska B. (2008), Ocena kierunków zmian w polityce rodzinnej w Polsce w aspekcie godzenia życia zawodowego z rodzinnym, [w:] C. Sadowska-Snarska (red.), Równowaga praca-życie-rodzina, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku, Białystok, s. 15–35.
Bal-Domańska B., Bieńkowska A. (2014), Zrównoważony rozwój w pracach Eurostatu i GUS, „Śląski Przegląd Statystyczny”, nr 12(18), s. 225–235.
Banit O. (2017), Edukacyjny aspekt zarządzania wiekiem, „Edukacja Ustawiczna Dorosłych”, nr 3(98), s. 19–30.
Barber L. K., Conlin A. L., Santuzzi A. M. (2019), Workplace telepressure and work-life balance outcomes: The role of work recovery experiences, „Stress and Health”, vol. 35(3), s. 350–362.
Baron A., Armstrong M. (2008), Zarządzanie kapitałem ludzkim: uzyskiwanie wartości dodanej dzięki ludziom, Oficyna a Wolters Kluwer business, Kraków.
Bartkowiak G. (2011), Społeczna odpowiedzialność biznesu w aspekcie teoretycznym i empirycznym, Difin, Warszawa.
Becker G. S. (1964), Human Capital: A Theoretical and Empirical Analysis with Special Reference to Education, Columbia University Press, New York.
Beck-Krala E. (2013), Wynagrodzenia pracowników w organizacji. Teoria i praktyka, Wydawnictwa Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica, Kraków.
Becla A., Czaja S. (2016), Inteligentny i trwały rozwój – pojęciowe i poznawcze wyzwania dla teorii ekonomii i praktyki gospodarczej, „Optimum. Studia Ekonomiczne”, nr 4(82), s. 3–14.
Bednarz J. (2011), Klasyczne a nowe teorie przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw, „Prace i Materiały Instytutu Handlu Zagranicznego Uniwersytetu Gdańskiego”, nr 30, s. 112–122.
Benlemlih M., Bitar M. (2018), Corporate social responsibility and investment efficiency, „Journal of Business Ethics”, vol. 148(3), s. 647–671.
Berke P. R. (2002), Does sustainable development offer a new direction for planning? Challenges for the twenty-first century, „Journal of Planning Literature”, vol. 17(1), s. 21–36.
Berłowski P., Godlewska J., Połaska M., Rzewuska M. (2013), Równowaga praca-życie, ABC a Wolters Kluwer business, Warszawa.
Bijl R. (2011), Never waste a good crisis: Towards social sustainable development, „Social Indicators Research”, vol. 102(1), s. 157–168.
Bird J. (2006), Work-life balance: Doing it right and avoiding the pitfalls, „Employment Relations Today”, vol. 33(3), s. 21–30.
Blaug M. (1976), The empirical status of human capital theory: A slightly jaundiced survey, „Journal of Economic Literature”, vol. 14(3), s. 827–855.
Böhm G., Pfister H. R. (2005), Consequences, morality, and time in environmental risk evaluation, „Journal of Risk Research”, vol. 8(6), s. 461–479.
Bombiak E., Marciniuk-Kluska A. (2018), Green human resource management as a tool for the sustainable development of enterprises: Polish young company experience, „Sustainability”, vol. 10(6), s. 1739.
Borkowska S. (2001), Strategie wynagrodzeń, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
Borkowska S. (2010), Równowaga między pracą a życiem pozazawodowym, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica”, nr 240, s. 5–44.
Borkowska S. (2011), Programy praca-życie. Czy to się opłaca organizacjom?, „Organizacja i Kierowanie”, nr 2(145), s. 11–28.
Borkowska S. (2012), Skuteczne strategie wynagrodzeń – tworzenie i zastosowanie, Wolters Kluwer, Warszawa.
Borowiec A. (2015), Analiza zmian demograficznych na rynku pracy w kontekście pokolenia 50+, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania”, nr 39(3), s. 11–23.
Borys T. (2011), Zrównoważony rozwój – jak rozpoznać ład zintegrowany, „Problemy Ekorozwoju”, t. 6, nr 2, s. 75–81.
Borys T. (2014), Wybrane problemy metodologii pomiaru nowego paradygmatu rozwoju – polskie doświadczenia, „Optimum. Studia Ekonomiczne”, nr 3(69), s. 3–21.
Borys T. (2015), Zrównoważony rozwój organizacji – co chcemy lub powinniśmy równoważyć?, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, nr 376, s. 13–24.
Brezoi A. G. (2018), Ethics and corporate social responsibility in the current geopolitical context, „Economic Insights – Trends and Challenges”, vol. 7(2), s. 45–52.
Brown J. H. (2015), The oxymoron of sustainable development, „BioScience”, vol. 65(10), s. 1027–1029.
Bukowski Z. (2009), Zrównoważony rozwój w systemie prawa, Dom Organizatora, Toruń.
Burchard-Dziubińska M., Rzeńca A., Drzazga D. (red.) (2014), Zrównoważony rozwój – naturalny wybór, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Burke R. J., Ng E. (2006), The changing nature of work and organizations: Implications for human resource management, „Human Resource Management Review”, vol. 16(2), s. 86–94.
Burzyńska D. (2012), Rola inwestycji ekologicznych w zrównoważonym rozwoju gmin w Polsce, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Capasso M., Hansen T., Heiberg J., Klitkou A., Steen M. (2019), Green growth – A synthesis of scientific findings, „Technological Forecasting and Social Change”, vol. 146, s. 390–402.
Carley M., Paulus S. (2012), Sustainable development and the need for strategic responses, [w:] S. Bass, B. Dalal-Clayton (red.), Sustainable Development Strategies: A Resource Book, Routledge, New York, s. 5–29.
Carroll A. B. (1979), A three-dimensional conceptual model of corporate social performance, „The Academy of Management Review”, vol. 4(4), s. 497–505.
Carroll A. B. (1991), The pyramid of corporate social responsibility: Toward the moral management of organizational stakeholders, „Business Horizons”, vol. 34(4), s. 39–48.
Carroll A. B. (1998), The four faces of corporate citizenship, „Business and Society Review”, vol. 100/101, s. 1–7.
Carroll A. B. (2016), Carroll’s pyramid of CSR: taking another look, „International Journal of Corporate Social Responsibility”, vol. 1(3), s. 1–8.
Caroll A. B., Buchholtz A. K. (2008), Business and Society: Ethics and Stakeholder Management, Collage Division South-Western Publishing Co, Cincinnati Ohio.
Casper W. J., Vaziri H., Wayne J. H., DeHauw S., Greenhaus J. (2018), The jingle-jangle of work–nonwork balance: A comprehensive and meta-analytic review of its meaning and measurement, „Journal of Applied Psychology”, vol. 103(2), s. 182–214.
Castka P., Balzarova M. A. (2008), ISO 26000 and supply chains – On the diffusion of the social responsibility standard, „International Journal of Production Economics”, vol. 111(2), s. 274–286.
Cetindamar D. (2007), Corporate social responsibility practices and environmentally responsible behavior: The case of the United Nations Global Compact, „Journal of business Business Ethics”, vol. 76(2), s. 163–176.
Chillakuri B., Vanka S. (2021), Examining the effects of workplace well-being and high-performance work systems on health harm: A Sustainable HRM perspective, „Society and Business Review”, vol. 16(1), s. 71–93.
Chung H., van der Lippe T. (2018), Flexible working, work-life balance, and gender equality: Introduction, „Social Indicators Research”, vol. 151, s. 365–381.
Ciekanowski Z. (2014), Płacowe narzędzia motywowania w organizacji, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Seria: Administracja i Zarządzanie”, nr 100, s. 215–223.
Clark S. C. (2000), Work/family border theory: A new theory of work/family balance, „Human Relations”, vol. 53(6), s. 747–770.
Clutterbuck D. (2005), Równowaga między życiem zawodowym i osobistym, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.
Coff R., Kryscynski D. (2011), Invited editorial: Drilling for micro-foundations of human capital-based competitive advantages, „Journal of Management”, vol. 37(5), s. 1429–1443.
Cohen E., Taylor S., Muller-Camen M. (2012), HRM’s role in corporate social and environmental sustainability. SHRM Report, SHRM Foundation, Alexandria.
Connelly S. (2007), Mapping sustainable development as a contested concept, „Local Environment”, vol. 12(3), s. 259–278.
Crane A., Palazzo G., Spence L. J., Matten D. (2014), Contesting the value of „creating shared value”, „California Management Review”, vol. 56(2), s. 130–153.
D’Souza C., Marjoribanks T., Young S., Sullivan Mort G., Nanere M., John J. J. (2019), Environmental management systems: an alternative marketing strategy for sustainability, „Journal of Strategic Marketing”, vol. 27(5), s. 417–434.
Daddi T., De Giacomo M. R., Frey M., Iraldo F. (2018), Analysing the causes of environmental management and audit scheme (EMAS) decrease in Europe, „Journal of Environmental Planning and Management”, vol. 61(13), s. 2358–2377.
Dahlsrud A. (2008), How corporate social responsibility is defined: An analysis of 37 definitions, „Corporate Social Responsibility and Environmental Management”, vol. 15(1), s. 1–13.
Darnall N., Jolley G. J., Handfield R. (2008), Environmental management systems and green supply chain management: Complements for sustainability?, „Business Strategy and the Environment”, vol. 17(1), s. 30–45.
Dąbrowski J., Nowosielski T. (2013), Zrównoważony rozwój nowym paradygmatem rozwoju gospodarczego, [w:] H. Klimek, T. Nowosielski (red.), Efektywność ekonomiczna przedsiębiorstw a zrównoważony rozwój, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne w Gdańsku, Gdańsk, s. 9–25.
De Cieri H., Holmes B., Abbott J., Pettit T. (2005), Achievements and challenges for work/life balance strategies in Australian organizations, „The International Journal of Human Resource Management”, vol. 16(1), s. 90–103.
de Souza Freitas W. R., Jabbour C. J. C., Santos F. C. A. (2011), Continuing the evolution: towards sustainable HRM and sustainable organizations, „Business Strategy Series”, vol. 12(5), s. 226–234.
Dežmar-Krainz K. (2015), Enhancing wellbeing of employees through corporate social responsibility context, „Megatrend Revija”, vol. 12(2), s. 137–153.
Dizaho E. K., Salleh R., Abdullah A. (2017), Achieving work life balance through flexible work schedules and arrangements, „Global Business & Management Research”, vol. 9(1), s. 455–465.
Dolot A. (2014), Wybrane czynniki motywowania do pracy w świetle badań empirycznych, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: Organizacja i Zarządzanie”, z. 71, s. 63–73.
Domański S. R. (1993), Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Domański Z. (2019), Zarządzanie organizacją poprzez motywowanie pracowników, „Journal of Modern Science”, vol. 43(4), s. 133–156.
Duran D. C., Artene A., Gogan L. M., Duran V. (2015), The objectives of sustainable development-ways to achieve welfare, „Procedia Economics and Finance”, vol. 26, s. 812–817.
Ehnert I. (2009), Sustainable Human Resource Management: A Conceptual and Explanatory Analysis from a Paradox Perspective, Physica-Verlag HD, Heidelberg.
Ehnert I., Parsa S., Roper I., Wagner M., Muller-Camen M. (2016), Reporting on sustainability and HRM: A comparative study of sustainability reporting practices by the world’s largest companies, „The International Journal of Human Resource Management”, vol. 27(1), s. 88–108.
Elefsiniotis P., Wareham D. G. (2005), ISO 14000 environmental management standards: Their relation to sustainability, „Journal of Professional Issues in Engineering Education and Practice”, vol. 131(3), s. 208–212.
Emslie C., Hunt K. (2009), ‘Live to work’or ‘work to live’? A qualitative study of gender and work-life balance among men and women in midlife, „Gender, Work & Organization”, vol. 16(1), s. 151–172.
Farooq O., Rupp D. E., Farooq M. (2017), The multiple pathways through which internal and external corporate social responsibility influence organizational identification and multifoci outcomes: The moderating role of cultural and social orientations, „Academy of Management Journal”, vol. 60(3), s. 954–985.
Felstead A., Jewson N., Phizacklea A., Walters S. (2002), Opportunities to work at home in the context of work-life balance, „Human Resource Management Journal”, vol. 12(1), s. 54–76.
Filipowicz G. (2019), Zarządzanie kompetencjami. Perspektywa firmowa i osobista, Wolters Kluwer, Warszawa.
Fisher C. D. (2010), Happiness at work, „International Journal of Management Reviews”, vol. 12(4), s. 384–412.
Fitzenz J. (2000), The ROI Human Capital: Measuring the Economic Value of Employee Performance, American Management Association, New York.
Folloni G., Vittadini G. (2010), Human capital measurement: A survey, „Journal of Economic Surveys”, vol. 24(2), s. 248–279.
Foy T., Dwyer R.J., Nafarrete R., Hammoud M. S. S., Rockett P. (2019), Managing job performance, social support and work-life conflict to reduce workplace stress, „International Journal of Productivity and Performance Management”, vol. 68(6), s. 1018–1041.
French K. A., Dumani S., Allen T. D., Shockley K. M. (2018), A meta-analysis of work-family conflict and social support, „Psychological Bulletin”, vol. 144(3), s. 284–314.
Furlong A., Goodwin J., O’Connor H., Hadfield S., Hall S., Lowden K., Plugor R. (2017), Young People in the Labour Market: Past, Present, Future, Routledge, New York.
Garavan T. N., McGuire D. (2001), Competencies and workplace learning: Some reflections on the rhetoric and the reality, „Journal of Workplace Learning”, vol. 13(4), s. 144–164.
Gembalska-Kwiecień A. (2017), Instrumenty pobudzania motywacji, „Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji”, vol. 6(6), s. 79–90.
Ghayyur M., Jamal W. (2012), Work-family conflicts: A case of employees’ turnover intention, „International Journal of Social Science and Humanity”, vol. 2(3), s. 168–174.
Giddings B., Hopwood B., O’brien G. (2002), Environment, economy and society: Fitting them together into sustainable development, „Sustainable Development”, vol. 10(4), s. 187–196.
Gisler S., Omansky R., Alenick P. R., Tumminia A. M., Eatough E. M., Johnson R. C. (2018), Work-life conflict and employee health: A review, „Journal of Applied Biobehavioral Research”, vol. 23(4), s. 1–46.
Głogosz D. (2014), Zatrudnienie przyjazne rodzinie – determinanty podstaw pracodawców (wyniki badań empirycznych), [w:] L. Machol-Zajda, C. Sadowska-Snarska (red.), Rynek pracy i polityka społeczna w XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 160–173.
Gorjifard R., Crawford J. (2021), Working from home: Impact on wellbeing and work-life balance, „New Zealand Journal of Employment Relations”, vol. 46(2), s. 64–78.
Górniak R. (red.) (2014), Kompetencje Polaków a potrzeby polskiej gospodarki. Raport podsumowujący IV edycję badań BKL z 2013 roku, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet Jagielloński, Warszawa–Kraków.
Grabus M., Rogowska M. (2011), Program równowaga praca-życie w projekcie międzynarodowym (studium przypadku), „Przedsiębiorczość i Zarządzanie. Studia z Zarządzania Międzynarodowego Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. 12, z. 4, s. 37–51.
Gragnano A., Simbula S., Miglioretti M. (2020), Work-life balance: Weighing the importance of work-family and work-health balance, „International Journal of Environmental Research and Public Health”, vol. 17(3), s. 907.
Grawitch M. J., Barber L. K., Justice L. (2010), Rethinking the work-life interface: It’s not about balance, it’s about resource allocation, „Applied Psychology: Health and Well-Being”, vol. 2(2), s. 127–159.
Green Economy Coalition (2012), The Green Economy Pocketbook. The Case for Action, Published by the Green Economy Coalition, London.
Greenhaus J. H., Collins K. M., Shaw J. D. (2003), The relation between work-family balance and quality of life, „Journal of Vocational Behavior, vol. 63(3), s. 510–531.
Gröpel P., Kuhl J. (2009), Work-life balance and subjective well-being: The mediating role of need fulfillment, „British Journal of Psychology”, vol. 100(2), s. 365–375.
Gruszczyńska-Malec G., Waligóra Ł. (2019), Zarządzanie multigeneracyjne–budowanie zaangażowania w zespole zróżnicowanym ze względu na wiek, „Edukacja Ekonomistów i Menedżerów”, vol. 53(3), s. 11–24.
Grzesiak M. (2012), Motywy wdrażania strategii zarządzania wiekiem w przedsiębiorstwach, „Research on Enterprise in Modern Economy – Theory and Practice”, vol. 3(2), s. 5–16.
Guest D. E. (2002), Perspectives on the study of work-life balance, „Social Science Information”, vol. 41(2), s. 255–279.
Haddock-Millar J., Sanyal C., Müller-Camen M. (2016), Green human resource management: A comparative qualitative case study of a United States multinational corporation, „The International Journal of Human Resource Management”, vol. 27(2), s. 192–211.
Hall J. K., Daneke G. A., Lenox M. J. (2010), Sustainable development and entrepreneurship: Past contributions and future directions, „Journal of Business Venturing”, vol. 25(5), s. 439–448.
Hansmann R., Mieg H. A., Frischknecht P. (2012), Principal sustainability components: empirical analysis of synergies between the three pillars of sustainability, „International Journal of Sustainable Development & World Ecology”, vol. 19(5), s. 451–459.
Harris L. C., Crane A. (2002), The greening of organizational culture: Management views on the depth, degree and diffusion of change, „Journal of Organizational Change Management”, vol. 15(3), s. 214–234.
Herciu M. (2016), ISO 26000 – An integrative approach of corporate social responsibility, „Studies in Business and Economics”, vol. 11(1), s. 73–79.
Herman K. M., Larouche R. (2021), Active commuting to work or school: Associations with subjective well-being and work-life balance, „Journal of Transport & Health”, vol. 22, s. 101–118.
Hildt-Ciupińska K. (2014), Work-life balance a wiek pracowników, „Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka”, nr 10, s. 14–17.
Hildt-Ciupińska K. (2016), Temat równowagi pracy i życia pracowników widziany oczami pracodawców, „Bezpieczeństwo Pracy: nauka i praktyka”, nr 6, s. 8–11.
Hill E. J., Hawkins A. J., Ferris M., Weitzman M. (2001), Finding an extra day a week: The positive influence of perceived job flexibility on work and family life balance, „Family Relations: An Interdisciplinary Journal of Applied Family Studies”, vol. 50(1), s. 49–58.
Hoffmann K. (2014), Wdrażanie równowagi praca-życie w obliczu współczesnych wyzwań demograficznych społeczeństwa, „Chorzowskie Studia Polityczne”, nr 8, s. 83–101.
Hui L. T. (2008), Combining faith and CSR: A paradigm of corporate sustainability, „International Journal of Social Economics”, vol. 35(6), s. 449–465.
Huselid M. A., Jackson S. E., Schuler R. S. (1997), Technical and strategic human resources management effectiveness as determinants of firm performance, „Academy of Management Journal”, vol. 40(1), s. 171–188.
Iorgulescu M. C. (2016), Generation Z and its perception of work, „Cross-Cultural Management Journal”, vol. 18(1), s. 47–54.
Jamali D. (2008), A stakeholder approach to corporate social responsibility: A fresh perspective into theory and practice, „Journal of Business Ethics”, vol. 82(1), s. 213–231.
James A. (2014), Work-life ‘balance’, recession and the gendered limits to learning and innovation (or, why it pays employers to care), „Gender, Work & Organization”, vol. 21(3), s. 273–294.
Jiang K., Lepak D. P., Hu J., Baer J. C. (2012), How does human resource management influence organizational out-comes? A meta-analytic investigation of mediating mechanisms, „Academy of Management Journal”, vol. 55(6), s. 1264–1294.
Juchnowicz M. (red.) (2014), Zarządzanie kapitałem ludzkim. Procesy – narzędzia – aplikacje, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Kaliannan M., Perumal K., Dorasamy M. (2016), Developing a work-life balance model towards improving job satisfaction among medical doctors across different generations, „The Journal of Developing Areas”, vol. 50(5), s. 343–351.
Kalliath T., Brough P. (2008), Work-life balance: A review of the meaning of the balance construct, „Journal of Management & Organization”, vol. 14(3), s. 323–327.
Kang Y. C., Wood D. J. (1995), Before-profit social responsibility: Turning the economic paradigm upside down, „Proceedings of the International Association for Business and Society”, vol. 6, s. 408–418.
Karakose T., Kocabas I., Yesilyurt H. (2014), A quantitative study of school administrators’ work-life balance and job satisfaction in public schools, „Pakistan Journal of Statistics”, vol. 30(6), s. 1231–1241.
Kawka T. (2010), System motywowania kadr menedżerskich w MSP, [w:] M. Matejun (red.), Wyzwania i perspektywy zarządzania małych i średnich przedsiębiorstw, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, s. 155–173.
Kelly E. L., Moen P., Oakes J. M., Fan W., Okechukwu C., Davis K. D., Hammer L. B., Kossek E. E., King R. B., Hanson G. C., Mierzwa F., Casper L. M. (2014), Changing work and work-family conflict: Evidence from the work, family, and health network, „American Sociological Review”, vol. 79(3), s. 485–516.
Kemp-Benedict E. (2018), Investing in a green transition, „Ecological Economics”, vol. 153, s. 218–236.
Khan S. A., Agha K. (2013), Dynamics of the work life balance at the firm level: Issues and challenges, „Journal of Management Policy and Practice”, vol. 14(4), s. 103–114.
Khandelwal A., Shekhawat N. (2018), Work-life balance: Need of the hour, „International Journal of Research in Social Sciences”, vol. 8(2), s. 16–26.
Kiełkowicz M. (2016), Społeczna odpowiedzialność biznesu wobec środowiska naturalnego w kontekście idei zrównoważonego rozwoju. Analiza podstaw etycznych, „Zarządzanie. Teoria i Praktyka”, nr 2(16), s. 37–45.
Kirchmeyer C. (2000), Work-life initiatives: Greed or benevolence regarding workers’ time?, [w:] C. L. Cooper, D. M. Rousseau (red.), Trends in Organizational Behavior, vol. VII, John Wiley & Sons, Ltd., Chichester, s. 79–93.
Kołodziejczyk-Olczak I. (2013), Zarządzanie wiekiem w małych i średnich przedsiębiorstwach, „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, nr 3–4, s. 113–125.
Kołodziejczyk-Olczak I. (2014), Zarządzanie pracownikami w dojrzałym wieku. Wyzwania i problemy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Konstańczak S. (2015), Niespełnione nadzieje zrównoważonego rozwoju, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zаrządzаnie”, z. 85, s. 215–232.
Kossek E. E., Valcour M., Lirio P. (2014), Organizational strategies for promoting work-life balance and wellbeing, [w:] P. Y. Chen, C. L. Cooper (red.), Work and Wellbeing: Wellbeing: A Complete Reference Guide, vol. III, John Wiley & Sons, Ltd., Chichester, s. 295–318.
Kozar Ł. (2017), Shaping the green competence of employees in an economy aimed at sustainable development, „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, nr 6(119), s. 55–67.
Kozar Ł. J. (2019), Zielone miejsca pracy. Uwarunkowania – identyfikacja – oddziaływanie na lokalny rynek pracy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Kramar R. (2014), Beyond strategic human resource management: Is sustainable human resource management the next approach?, „The International Journal of Human Resource Management”, vol. 25(8), s. 1069–1089.
Król H. (2006), Kapitał ludzki organizacji, [w:] H. Król, A. Ludwiczyński (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 92–119.
Krupski R. (2015), Zagadnienia przewagi konkurencyjnej w ujęciach zasobowych i hiperkonkurencji, „Prace Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości”, t. 31(1), s. 7–16.
Langhelle O. (1999), Sustainable development: Exploring the ethics of Our Common Future, „International Political Science Review”, vol. 20(2), s. 129–149.
Lasocki B., Skrzek-Lubasińska M. (2016), Samozatrudnienie w Polsce – problemy definicyjne, dostępność danych i ich interpretacja, „Wiadomości Statystyczne”, nr 7, s. 1–15.
Lee D. J., Sirgy M. J. (2019), Work-life balance in the digital workplace: The impact of schedule flexibility and telecommuting on work-life balance and overall life satisfaction, [w:] M. Coetzee (red.), Thriving in Digital Workspaces, Springer, Cham, s. 355–384.
Legutko-Kobus P. (2017), Świadomość ekologiczna i kapitał społeczny a wdrażanie zrównoważonego rozwoju, „Studia KPZK PAN”, no. 178, s. 74–85.
Leka S., De Alwis S. (2016), Work, life and personality: The relationship between the big five personality traits and work-life conflict, „South Asian Journal of Management”, vol. 23(4), s. 31–53.
Lengnick-Hall M. L., Lengnick-Hall C. A., Andrade L. S., Drake B. (2009), Strategic human resource management: The evolution of the field, „Human Resource Management Review”, vol. 19(2), s. 64–85.
Leśniewska A., Romanowicz K., Kozłowski P., Leśniewski R., Romanowicz M. (red.) (2011), Vademecum z zakresu zarządzania wiekiem, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Leśniewski M. A. (2018), Ekorozwojowa kultura organizacyjna przedsiębiorstw – wyniki badań, „Przedsiębiorstwo we Współczesnej Gospodarce – teoria i praktyka”, nr 4, s. 75–96.
Levett R. (1996), From ecomanagement and audit (EMAS) to sustainability management and audit (SMAS), „Local Environment”, vol. 1(3), s. 329–334.
Lewis S., Humbert A. L. (2010), Discourse or reality? „Work-life balance”, flexible working policies and the gendered organization, „Equality, Diversity and Inclusion: An International Journal”, vol. 29(3), s. 239–254.
Liwiński J., Sztanderska U. (2010a), Zarządzanie wiekiem w przedsiębiorstwie, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.
Liwiński J., Sztanderska U. (2010b), Wstępne standardy zarządzania wiekiem w przedsiębiorstwach, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.
Liwiński J., Sztanderska U. (2013), Standardy zarządzania wiekiem w organizacjach, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.
Lyonette C. (2015), Part-time work, work-life balance and gender equality, „Journal of Social Welfare and Family Law”, vol. 37(3), s. 321–333.
Macke J., Genari D. (2019), Systematic literature review on sustainable human resource management, „Journal of Cleaner Production”, vol. 208, s. 806–815.
Macky K., Boxall P. (2008), High-involvement work processes, work intensification and employee well-being: A study of New Zealand worker experiences, „Asia Pacific Journal of Human Resources”, vol. 46(1), s. 38–55.
Maley J. (2014), Sustainability: The missing element in performance management, „Asia-Pacific Journal of Business Administration”, vol. 6(3), s. 190–205.
Manika D., Wells V. K., Gregory-Smith D., Gentry M. (2015), The impact of individual attitudinal and organisational variables on workplace environmentally friendly behaviours, „Journal of Business Ethics”, vol. 126(4), s. 663–684.
Marks S. R., MacDermid S. M. (1996), Multiple roles and the self: A theory of role balance, „Journal of Marriage and the Family”, vol. 58(2), s. 417–432.
Masztalerz M. (2014), Wartość dla interesariuszy w zrównoważonym przedsiębiorstwie, „Studia Oeconomica Posnaniensia”, vol. 2(8), s. 66–77.
Matuszak-Flejszman A., Szyszka B., Jóhannsdóttir L. (2019), Effectiveness of EMAS: A case study of Polish organisations registered under EMAS, „Environmental Impact Assessment Review”, vol. 74, s. 86–94.
Mazur-Wierzbicka E. (2003), Koncepcja zrównoważonego rozwoju w polskiej polityce społeczno-gospodarczej, [w:] D. Kopycińska (red.), Państwo i rynek w gospodarce, PTE, Szczecin, s. 15–22.
McGuire D. (2010), Engaging organizations in environmental change: A greenprint for action, „Advances in Developing Human Resources”, vol. 12(5), s. 508–523.
McPherson M., Reed P. (2007), The role of managers in work-life balance implementation, „Labor, Employment and Work in New Zealand”, s. 56–63.
Memon M. A., Salleh R., Mirza M. Z., Cheah J. H., Ting H., Ahmad M. S., Tariq A. (2020), Satisfaction matters: The relationships between HRM practices, work engagement and turnover intention, „International Journal of Manpower”, vol. 42(1), s. 21–50.
Mendryk I. (2013), Przesłanki wprowadzania polityki zarządzania wiekiem w polskich przedsiębiorstwach, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, vol. XLVII(2), s. 103–112.
Michel J. S., Kotrba L. M., Mitchelson J. K., Clark M. A., Baltes B. B. (2011), Antecedents of work-family conflict: A meta-analytic review, „Journal of Organizational Behavior”, vol. 32(5), s. 689–725.
Middleton N., O’Keefe P. (2001), Redefining Sustainable Development, Pluto Press, London.
Mincer J. (1962), On-the-job training: Costs, returns, and some implications, „Journal of Political Economy”, vol. 70(5/2), s. 50–79.
Misztal A. (2019), Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw a stopień rozwoju społeczno-gospodarczego, „Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów”, nr 174, s. 33–45.
Misztal P. (2016), (Nie)ład zintegrowany w krajach członkowskich Unii Europejskiej, „Studia i Materiały Wydziału Zarządzania i Administracji Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach”, nr 2, s. 29–41.
Mosca F., Civera C. (2017), The evolution of CSR: An integrated approach, „Symphonya. Emerging Issues in Management”, no. 1, s. 16–35.
Müller-Christ G., Remer A. (1999), Umweltwirtschaft oder Wirtschaftsökologie? Vorüberlegungen zu einer Theorie des Ressourcenmanagements, [w:] E. Seidel (red.), Betriebliches Umweltmanagement im 21. Jahrhundert, Springer, Berlin, Heidelberg, s. 69–87.
Naegele G., Walker A. (2006), A guide to good practice in age management, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Dublin.
Naithani P. (2010), Overview of work-life balance discourse and its relevance in current economic scenario, „Asian Social Science”, vol. 6(6), s. 148–155.
Nalband N. A., Kelabi S. A. (2014), Redesigning Carroll’s CSR pyramid model, „Journal of Advanced Management Science”, vol. 2(3), s. 236–239.
Nam T. (2014), Technology use and work-life balance, „Applied Research in Quality of Life”, vol. 9(4), s. 1017–1040.
Navajas-Romero V., Ariza-Montes A., Hernández-Perlines F. (2020), Analyzing the job demands-control-support model in work-life balance: A study among nurses in the European context, „International Journal of Environmental Research and Public Health”, vol. 17(8), s. 1–17.
Nayak A., Pandey M. (2015), Work-life balance and imbalance: A conceptual model, „Vidyasagar University Journal of Commerce”, vol. 20, s. 181–192.
Ng E. S., Schweitzer L., Lyons S. T. (2010), New generation, great expectations: A field study of the millennial generation, „Journal of Business and Psychology”, vol. 25(2), s. 281–292.
Nieżurawska J. (2014), Systemy kafeteryjne jako forma wynagradzania menedżerów z pokolenia Y, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu”, nr 8(46), s. 123–131.
Nieżurawska-Zając J. (2018), Atrakcyjność systemów kafeteryjnych, work-life-balance i koncepcji „hygge” w opinii generacji Y – badania pilotażowe, „Marketing i Zarządzanie”, nr 1(51), s. 309–318.
Pakulska T., Poniatowska-Jaksch M. (2009), Przedsiębiorstwo a otoczenie w warunkach globalizacji, [w:] K. Kuciński (red.), Strategie przedsiębiorstw wobec wymogów zrównoważonego rozwoju, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa, s. 27–78.
Panday K. C., Bhagat M. (2018), Impact of work-life balance in project-based organisations, „The Indian Journal of Labour Economics”, vol. 61(1), s. 171–180.
Parkes L. P., Langford P. H. (2008), Work-life balance or work-life alignment? A test of the importance of work-life balance for employee engagement and intention to stay in organisations, „Journal of Management & Organization”, vol. 14(3), s. 267–284.
Pawłowski A. (2006), Wielowymiarowość rozwoju zrównoważonego, „Problemy Ekorozwoju: Studia filozoficzno-sozologiczne”, vol. 1(1), s. 23–32.
Petrescu A. I., Simmons R. (2008), Human resource management practices and workers’ job satisfaction, „International Journal of Manpower”, vol. 29(7), s. 651–667.
Ployhart R. E., Moliterno, T. P. (2011), Emergence of the human capital resource: A multilevel model, „Academy of Management Review”, vol. 36(1), s. 127–150.
Pocztowski A. (2007), Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategie – procesy – metody, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Polowczyk J. (2011), Przewaga konkurencyjna – trwała czy tymczasowa?, „Przegląd Organizacji”, nr 6, s. 6–10.
Porter M. E., Kramer M. R. (2011), The big idea: Creating shared value. How to reinvent capitalism – and unleash a wave of innovation and growth, „Harvard Business Review”, vol. 89(1–2), January–February, s. 62–77.
Psacharopoulos G., Woodhall M. (1985), Education for Development: An Analysis of Investment Choices, Oxford University Press, Oxford.
Pulic A. (2000), VAIC™ – An accounting tool for IC management, „International Journal of Technology Management”, vol. 20(5–8), s. 702–714.
Putri A., Amran A. (2021), Employees’ work-life balance reviewed from work from home aspect during COVID-19 pandemic, „International Journal of Management Science and Information Technology”, vol. 1(1), s. 30–34.
Pyöriä P., Ojala S., Saari T., Järvinen K. M. (2017), The millennial generation: A new breed of labour?, „SAGE Open”, vol. 7(1), s. 1–14.
Rachmawatia T., Basukib H. (2019), Creating Shared Value (CSV): The sustainable business model, „International Journal of Innovation, Creativity and Change”, vol. 8(9), s. 262–269.
Rapacka M., Mrzygłód J., Rostkowski T. (2004), Wynagrodzenia premiowe, [w:] R. Rostkowski (red.), Nowoczesne metody zarządzania zasobami ludzkimi, Difin, Warszawa, s. 137–154.
Ratajczak J. (2019), Zarządzanie zespołami zróżnicowanymi wiekowo w polskich organizacjach, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. 20(4.1), s. 209–222.
Redclift M. (2005), Sustainable development (1987–2005): Anoxymoron comes of age, „Sustainable Development”, vol. 13(4), s. 212–227.
Religa J. (2020), Mentoring w zarządzaniu kompetencjami. Rekomendacje dla instytutów sieci Badawczej Łukasiewicz, „Edukacja Ustawiczna Dorosłych”, nr 111(4), s. 89–98.
Rembiasz M. (2015), Rola strategii zarządzania wiekiem w przedsiębiorstwie, „Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 39/3, s. 155–167.
Ren S., Tang G., Jackson S. E. (2018), Green human resource management research in emergence: A review and future directions, „Asia Pacific Journal of Management”, vol. 35(3), s. 1–35.
Robak E. (2017), Expectations of generation Y connected with shaping the work-life balance. The case of Poland, „Oeconomia Copernicana”, vol. 8(4), s. 569–584.
Robinson J. (2004), Squaring the circle? Some thoughts on the idea of sustainable development, „Ecological Economics”, vol. 48(4), s. 369–384.
Roblek V., Mesko M., Dimovski V., Peterlin J. (2019), Smart technologies as social innovation and complex social issues of the Z generation, „Kybernetes”, vol. 48(1), s. 91–107.
Rogers P. P., Jalal K. F., Boyd J. A. (2008), An Introduction to Sustainable Development, Earthscan, London.
Romer P. M. (1990), Endogenous technological change, „Journal of Political Economy”, vol. 98, no. 5(2), s. S71–S102.
Rostkowski T., Witkowski M. (2016), Jak premiować i uzyskać dodatkowe korzyści? (1), „Personel i Zarządzanie”, nr 5, s. 48–51.
Roszkowska E., Filipowicz-Chomko M. (2017), Ocena spójności województw Polski w latach 2005–2014 w kontekście ładu instytucjonalnego, „Optimum. Studia Ekonomiczne”, nr 4(88), s. 226–244.
Rothbard N. P., Beetz A. M., Harari D. (2021), Balancing the scales: A configurational approach to work-life balance, „Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior”, vol. 8, s. 73–103.
Rozkrut D. (red.) (2016), Na ścieżce zrównoważonego rozwoju, GUS, Warszawa.
Russo M., Shteigman A., Carmeli A. (2016), Workplace and family support and work-life balance: Implications for individual psychological availability and energy at work, „The Journal of Positive Psychology”, vol. 11(2), s. 173–188.
Rybak M. (2004), Etyka menedżerska – społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Ryszawska B. (2013), Zielona gospodarka – teoretyczne podstawy koncepcji i pomiar jej wdrażania w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
Sabat A. (2009), Społeczna odpowiedzialność biznesu szansą na zrównoważony rozwój, Wydawnictwo Region Świętokrzyski NSZZ „Solidarność”, Kielce.
Sadowska-Snarska C. (2008), Rozwiązania wspierające równowagę między życiem zawodowym i osobistym, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku, Białystok.
Sadowska-Snarska C. (2014), Koncepcja równowagi praca-życie w kontekście zmian zachodzących w sferze ekonomicznej i społecznej, [w:] R. Tomaszewska-Lipiec (red.), Relacje praca-życie pozazawodowe: drogą do zrównoważonego rozwoju jednostki, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz, s. 21–47.
Saima S., Zohair M. (2016), Understanding work-life balance with respect to medical practitioners: A conceptual framework, „IUP Journal of Organizational Behavior”, vol. 15(4), s. 66–75.
Samadzad S., Hashemi M. (2021), Human resource productivity and work-life balance in learning organizations, „International Journal of Innovation in Management, Economics and Social Sciences”, vol. 1(3), s. 32–45.
Samagaio A., Rodrigues R. (2016), Human capital and performance in young audit firms, „Journal of Business Research”, vol. 69(11), s. 5354–5359.
Sánchez-Hernández M. I., González-López Ó. R., Buenadicha-Mateos M., Tato-Jiménez J. L. (2019), Work-life balance in great companies and pending issues for engaging new generations at work, „International Journal of Environmental Research and Public Health”, vol. 16(24), s. 5122.
Schaltegger S., Lüdeke-Freund F., Hansen E. G. (2012), Business cases for sustainability: The role of business model innovation for corporate sustainability, „International Journal of Innovation and Sustainable Development”, vol. 6(2), s. 95–119.
Schultz T. W. (1961), Education and economic growth, [w:] N. B. Henry (red.), Social Forces Influencing American Education. The Sixtieth Yearbook of the National Society for the Study of Education, Chicago University Press, Chicago, s. 46–88.
Schultz T. W. (1981), Investing in People: The Economics of Population Quality, University of California Press, Berkeley.
Searcy C., Karapetrovic S., McCartney D. (2005), Designing sustainable development indicators: Analysis for a case utility, „Measuring Business Excellence”, vol. 9(2), s. 33–41.
Senthilnathan S., Arulrajah A. (2014), The central role of the organisational innovation in creating sustainable organisation and development: A review, „SSRN Electronic Journal”, 16, s. 1–30.
Sharfman M. P., Fernando C. S. (2008), Environmental risk management and the cost of capital, „Strategic Management Journal”, vol. 29(6), s. 569–592.
Shin D., Enoh J. (2020), Availability and use of work-life balance programs: Relationship with organizational profitability, „Sustainability”, vol. 12(7), s. 2965.
Sidor-Rządkowska M. (2018), Zarządzanie różnorodnością pokoleniową we współczesnych organizacjach, „Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 51(2), s. 87–96.
Sirgy M. J., Lee D. J. (2018), Work-life balance: An integrative review, „Applied Research in Quality of Life”, vol. 13(1), s. 229–254.
Sitko-Lutek A., Jakubiak M. (2020), Methods of employee development in the context of diversity, „International Journal of Innovation and Learning”, vol. 27(2), s. 197–211.
Sławińska K., Symela K. (2014), Ochrona środowiska w projektach edukacyjnych, „Edukacja Ustawiczna Dorosłych”, nr 3(86), s. 86–103.
Słodowa-Hełpa M. (2013), Rozwój zintegrowany. Warunki, wymiary, wyzwania, CeDeWu, Warszawa.
Smoder A. (2010), Równowaga praca-życie – wybór czy konieczność?, „Polityka Społeczna”, nr 4, s. 12–18.
Sołoducho-Pelc L. (2016), Przewaga konkurencyjna – główne trendy badawcze, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, nr 444, s. 422–433.
Sołoducho-Pelc L., Sulich A. (2020), Between sustainable and temporary competitive advantages in the unstable business environment, „Sustainability”, vol. 12(21), s. 8832.
Somaya D., Williamson I. O., Lorinkova N. (2008), Gone but not lost: The different performance impacts of employee mobility between cooperators versus competitors, „Academy of Management Journal”, vol. 51(5), s. 936–953.
Soni P., Bakhru K. M. (2019), Understanding triangulated collaboration of work-life balance, personality traits and eudaimonic well-being, „Problems and Perspectives in Management”, vol. 17(2), s. 63–82.
Soomro A. A., Breitenecker R. J., Shah S. A. M. (2018), Relation of work-life balance, work-family conflict, and family-work conflict with the employee performance-moderating role of job satisfaction, „South Asian Journal of Business Studies”, vol. 7(1), s. 129–146.
Spencer A. (2017), Job sharing: A primer, „Journal of Hospital Librarianship”, vol. 17(1), s. 80–87.
Spijkers O. (2018), Intergenerational equity and the sustainable development goals, „Sustainability”, vol. 10(11), s. 3836.
Stanimir A. (2015), Generation Y – Characteristics of attitudes on labour market, „Mediterranean Journal of Social Sciences”, vol. 6(2/S5), s. 22–28.
Stecko J. (2012), CSR 1.0 a CSR 2.0 porównanie i analiza pojęć, „Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej – Zarządzanie i Marketing”, z. 19, nr 3, s. 119–125.
Stewart J. S., Oliver E. G., Cravens K. S., Oishi S. (2017), Managing millennials: Embracing generational differences, „Business Horizons”, vol. 60(1), s. 45–54.
Storey D. J., Johnson S. (1987), Job Generation and Labour Market Change, The Macmillan Press Ltd, London.
Strużyna J. (2000), Wymiary kapitału ludzkiego firmy, [w:] B. Kożuch (red.), Kształtowanie kapitału ludzkiego firmy, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 48–62.
Subramanian N., Abdulrahman M. D., Wu L., Nath P. (2016), Green competence framework: Evidence from China, „The International Journal of Human Resource Management”, vol. 27(2), s. 151–172.
Sundaresan S. (2014), Work-life balance – Implications for working women, „OIDA International Journal of Sustain-able Development”, vol. 7(7), s. 93–102.
Szydlik-Leszczyńska A. (2017), Zagrożenia dla równowagi. Życie zawodowe a prywatne w kontekście wymagań stawianych współczesnym pracownikom, „Roczniki Ekonomii i Zarządzania”, t. 9(45), nr 3, s. 77–88.
Święty D., Janiszewska D. (2019), Zróżnicowanie poziomu rozwoju zrównoważonego w Polsce i wybranych państwach Unii Europejskiej, „Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych”, t. 1, nr 23, s. 139–158.
Tan E. (2014), Human capital theory: A holistic criticism, „Review of Educational Research”, vol. 84(3), s. 411–445.
Tang G., Chen Y., Jiang Y., Paille P., Jia J. (2018), Green human resource management practices: Scale development and validity, „Asia Pacific Journal of Human Resources”, vol. 56(1), s. 31–55.
Tomaszewska-Lipiec R. (2014), Równowaga praca-życie pozazawodowe czynnikiem wspomagającym rozwój zawodowy, „Polityka Społeczna”, nr 3, s. 17–22.
U’Thant S. (1969), Raport Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 26.05.1969 r. Człowiek i jego środowisko, „Biuletyn Polskiego Komitetu d/s UNESCO”, no. 1.
Valcour M. (2007), Work-based resources as moderators of the relationship between work hours and satisfaction with work-family balance, „Journal of Applied Psychology”, vol. 92(6), s. 1512–1523.
Vallero D., Letcher T. M. (red.) (2013), Unraveling Environmental Disasters, Elsevier, Amsterdam.
Victor P. A., Jackson T. (2012), A commentary on UNEP’s green economy scenarios, „Ecological Economics”, vol. 77, s. 11–15.
Vidrașcu P. A. (2015), Implications of sustainable development (SD) and intangible assets (IA), „Quality – Access to Success”, vol. 16(S1), s. 600–608.
Visser W. (2010), CSR 2.0: The evolution and revolution of corporate social responsibility, [w:] M. Pohl, N. Tolhurst (red.), Responsible Business: How to Manage a CSR Strategy Successfully, John Willey & Sons Ltd, Chichester, s. 311–328.
Visser W. (2016), The future of CSR: Towards transformative CSR, or CSR 2.0, [w:] A. Örtenblad (red.), Research Handbook on Corporate Social Responsibility in Context, Edward Elgar Publishing Limited, Cheltenham, s. 339–367.
Wagner M. (2013), ‘Green’ human resource benefits: Do they matter as determinants of environmental management system implementation?, „Journal of Business Ethics”, vol. 114(3), s. 443–456.
Wagner M. (2015), A European perspective on country moderation effects: Environmental management systems and sustainability-related human resource benefits, „Journal of World Business”, vol. 50(2), s. 379–388.
Wagner-Tsukamoto S. (2019), In search of ethics: From Carroll to integrative CSR economics, „Social Responsibility Journal”, vol. 15(4), s. 469–491.
Waligóra Ł. (2018), Zarządzanie wiekiem. Prezentacja wybranych praktyk, „Studia Ekonomiczne”, nr 362, s. 263–277.
Walker A. (1997), Combating Age Barriers in Employment – A European Research Report, European Foundation, Dublin.
Walker A. (2005), The emergence of age management in Europe, „International Journal of Organisational Behavior”, vol. 10(1), s. 685–697.
Wallin M., Hussi T. (2011), Best Practices in Age Management – Evaluation of Organisation Cases. Final Report of the Finnish Institute of Occupational Health (FIOH), Finnish Work Environment Fund, Helsinki.
Warren T. (2015), Work-life balance/imbalance: The dominance of the middle class and the neglect of the working class, „The British Journal of Sociology”, vol. 66(4), s. 691–717.
Wheatley D. (2012), Work-life balance, travel-to-work, and the dual career household, „Personnel Review”, vol. 41(6), s. 813–831.
Wiggins R. R., Ruefl, T. W. (2005), Schumpeter’s ghost: Is hypercompetition making the best of times shorter?, „Strategic Management Journal”, vol. 26(10), s. 887–911.
Wiktorowicz J., Warwas I., Kuba M., Staszewska E., Woszczyk P., Stankiewicz A., Kliombka-Jarzyna J. (2016), Pokolenia – co się zmienia? Kompendium zarządzania międzygeneracyjnego, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa.
Wójcik-Karpacz A. (2018), Implikacje praktyczne teorii interesariuszy: czego mniejsze firmy mogą się nauczyć od większych względem interesariuszy wewnętrznych?, „Studia Ekonomiczne”, nr 348, s. 7–25.
Wyrwa D. (2018), Czynniki kształtujące konkurencyjność polskich firm kurierskich, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, z. 118, s. 669–676.
Yasbek P. (2004), The Business Case for Firm-level Work-life Balance Policies: A Review of the Literature, Department of Labour, Wellington.
Yayla A., Eskici İlgin V. (2021), The relationship of nurses’ psychological well-being with their coronaphobia and work-life balance during the COVID-19 pandemic: A cross-sectional study, „Journal of Clinical Nursing”, vol. 30(21–22), s. 3153–3162.
Yong J. Y., Yusliza M. Y., Ramayah T., Chiappetta Jabbour C. J., Sehnem S., Mani V. (2020), Pathways towards sustainability in manufacturing organizations: Empirical evidence on the role of green human resource management, „Business Strategy and the Environment”, vol. 29(1), s. 212–228.
Youndt M. A., Snell S. A. (2004), Human resource configurations, intellectual capital, and organizational performance, „Journal of Managerial Issues”, vol. 16(3), s. 337–360.
Zaugg R. J., Blum A., Thom N. (2001), Sustainability in Human Resource Management. Evaluation Report, Institute for Organisation and Human Resource Management, Swiss Federal Office of Personnel, Berne.
Zbierska A., Zydroń A., Szczepański P. (2015), Analiza porównawcza wskaźników ładu przestrzennego na poziomie gminy, „Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 40, t. 2, s. 189–200.
Zhang J., Liu Y. (2011), Antecedents of work-family conflict: Review and prospect, „International Journal of Business and Management”, vol. 6(1), s. 89–103.
Zink K. J. (2014), Designing sustainable work systems: The need for a systems approach, „Applied Ergonomics”, vol. 45(1), s. 126–132.
Eurostat, https://ec.europa.eu/eurostat (dostęp: 11.12.2021).
https://kampania17celow.pl/ (dostęp: 23.05.2021).
https://legal.un.org/avl/ha/dunche/dunche.html (dostęp: 11.05.2021).
https://sdg.gov.pl/business/ (dostęp: 23.05.2021).
https://www.norway.no/en/missions/UN/norway-and-the-un/norways-rich-history-at-the-un/important-norwegians-in-un-history/gro/ (dostęp: 11.05.2021).
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Opublikowane: 12 października 2023
Zgodnie z Komunikatem Prorektora UŁ ds. nauki dotyczącym systemu ScienceON od 15.09.2023 r. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego wprowadza dane o wszystkich publikacjach wydanych przez siebie autorstwa pracowników UŁ.
Publikacja ww. danych jest możliwa po opublikowaniu pracy w wersji ostatecznej i w terminie do 30 dni od opublikowania.
