-
1005
-
944
-
882
-
794
-
786
Pliki do pobrania
PRZED LEKTURĄ
W przywołanej wcześniej recenzji Kornel Makuszyński, miarkując dyskretnie krytyczny sąd nad dramatem Śluby, sugeruje uwarunkować ocenę „oddaleniem”. Dziś, po ponad stu latach od pojawienia się dzieła, możliwe jest nie tylko oddalenie czasowe, ale i dystans poznawczy. Ponowne wydanie dramatu daje szansę na nowe jego odczytanie. To ważne — odczytanie właśnie, bo dramat Śluby jest ze wszech miar tekstem literackim.
Fragment
Karolina Goławska-Stachowiak
Przybyszewski S., Gody życia. Dramat współczesny w IV aktach, opracowała i wstępem opatrzyła K. Goławska, Łódź, 2014.
Przybyszewski S., Śluby, „Krytyka. Miesięcznik poświęcony sprawom społecznym, nauce i sztuce” 1906, rok VIII, t. 1, s. 38–45 i t. 2, s. 149–158.
Przybyszewski S., Śluby. Poemat dramatyczny w trzech aktach, Toruń 1906.
Przybyszewski S., Śluby. Dramat, Wilno 1922.
Przybyszewski S., Śluby. Poemat dramatyczny w trzech aktach, Wilno 1923.
Przybyszewski S., W godzinie cudu, Warszawa 1902.
Przybyszewski S., Wybór pism, oprac. R. Taborski, Wrocław 2006.
Braun K., Wielka reforma teatru w Europie. Ludzie — idee — zdarzenia, Wrocław 1984.
Dybizbański M., Tragedia polska drugiej połowy XIX wieku — wzorce i odstępstwa, Poznań 2009.
Eustachiewicz L., Dramaturgia Młodej Polski. Próba monografii dramatu z lat 1890–1918, Warszawa 1986.
Goczołowa Z., Składnia powieści Stanisława Przybyszewskiego, Lublin 1975.
Greń Z., Rok 1900. Szkice o dramacie zapomnianym, Kraków 1969.
Gutowski W., Konstelacja Przybyszewskiego, Toruń 2008.
Kosiński D., Sceny z życia dramatu, Kraków 2004.
Kotarbińska L., Wokoło teatru. Moje wspomnienia, Warszawa 1930.
Kotarbińska L., Zza kulis teatru. Wspomnienia i refleksje, Warszawa 1933.
Kotarbiński J., Z dziejów dramatu i komedii w teatrach warszawskich, Warszawa 1924.
Kotarbiński J., Ze świata ułudy, Warszawa 1925.
Linkner T., Publicystyka Stanisława Przybyszewskiego w Wolnym Mieście Gdańsku, Gdańsk 2015.
Lorentowicz J., Dwadzieścia lat teatru, Warszawa 1929.
Makowiecki A.Z., Trzy legendy literackie. Przybyszewski, Witkacy, Gałczyński, Warszawa 1980.
Makowiecki A.Z., Wokół modernizmu. Szkice, Warszawa 1985.
Matuszek G., Stanisław Przybyszewski — pisarz nowoczesny. Eseje i proza — próba monografii, Kraków 2008.
Mrazek S., Środki ekspresji pozasłownej w dramatach Staffa, Tetmajera i Przybyszewskiego, Wrocław 1980.
Podraza-Kwiatkowska M., Młodopolskie harmonie i dysonanse, Warszawa 1969.
Podraza-Kwiatkowska M., Somnambulicy — dekadenci — herosi. Studia i eseje o literaturze Młodej Polski, Kraków 1985.
Podraza-Kwiatkowska M., Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1994.
Poskuta-Włodek D., Dzieje teatru w Krakowie w latach 1918–1939, Kraków 2012.
Ratuszna H., W cieniu Tanatosa. Śmierć w dramatach Stanisława Przybyszewskiego — rekonesans badawczy, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Filologia Polska” 2002, LVII, zeszyt 354.
Ratuszna H., Wieczność w człowieku. O młodopolskiej świadomości śmierci w twórczości Stanisława Przybyszewskiego, Toruń 2005.
Richter L., O poglądach Stanisława Przybyszewskiego na muzykę, „Muzyka” 1979, R. XXIV, nr 1 (92).
Skarbowski J., Muzyka w twórczości Przybyszewskiego, „Ruch Muzyczny” 1978, nr 9.
Sławińska I., Główne problemy struktury dramatu. Propozycje badawcze, [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, wybór i oprac. J. Degler, Wrocław 1988.
Szczygielska I., Przybyszewski jako dramaturg, Poznań 1936.
Świerzewski S., Muzyka w życiu Stanisława Przybyszewskiego, „Poradnik Muzyczny” 1968, nr 9.
Taborski R., Trzech dramatopisarz y modernistycznych. Przybyszewski — Kisielewski — Szukiewicz, Warszawa 1965.
Taborski R., Walka o nowy repertuar w teatrach młodopolskiej Warszawy, Warszawa 1999.
Tytkowska A., Czar(ne) anioły. Fantazmaty mrocznej kobiecości w młodopolskim dramacie, Katowice 2007.
Waligóra J., Młodopolski „dramat wewnętrzny”: przejawy podmiotowości i subiektywizacji w wybranych utworach dramatycznych, Kraków 2004.
Wilczek J., Ingerencja Teatru Krakowskiego w tekst dramatyczny za dyrekcji Ludwika Solskiego, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy. Studia Filologiczne, Filologia Polska” 1985, z. 24/9.
Interpretacje dramatu. Dyskurs, postać, gender, pod red. W. Balucha, M. Radkiewicz, A. Skolasińskiej, J. Zając, Kraków 2002.
Stanisław Przybyszewski. W 50-lecie zgonu pisarza, pod red. H. Filipkowskiej, Wrocław 1982.
Stanisław Przybyszewski i Bolesław Hozakowski. Przyczynek do biografii mistrza, „Piast. Dodatek Niedzielny Oświatowo-Społeczny Dziennika Kujawskiego” 1935, nr 37.
Bogusławski W., Koniec „wielkiego sezonu”, „Biblioteka Warszawska” 1908, III.
Makuszyński K., Z teatru, „Słowo Polskie” 1907, nr 136.
Dynak J., Przybyszewski. Dzieje legendy i autolegendy, Wrocław 1994.
Helsztyński S., Przybyszewski, Kraków 1966.
Przybyszewski S., Listy, zebrał, życiorysem, wstępem i przypisami opatrzył S. Helsztyński, Warszawa 1937.
Przybyszewski S., Moi współcześni. Wśród obcych, Warszawa 1959.
Przybyszewski S., Moi współcześni. Wśród swoich, Warszawa 1930.
Rogacki H.I., Żywot Przybyszewskiego, Warszawa 1987.
Becker H.S., Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji, Warszawa 2009.
Błażejczyk-Mucha S., Uwagi o rękopisach i Legenda o nawróconym pustelniku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, „Sztuka Edycji” 2018, nr 1.
Bogusławski L., Przygotowanie rękopisu do druku, Warszawa 1951.
Bystroń J.S., Pieśni ludu polskiego, Kraków 1924.
Calasso R., Ślad wydawcy, przeł. J. Ugniewska i S. Kasprzysiak, Gdańsk 2018.
Chlebowscy E. i P., „Blade kłosy na odłogu…” — nieznany wiersz Norwida, „Studia Norwidiana” 2016, t. 34.
Chylińska T., Przewodnik po muzyce koncertowej, t. 1 i 2, Kraków 2003.
Dumézil G., Bogowie Germanów. Szkice o kształtowaniu się religii skandynawskiej, przeł. A. Gronowska, red. naukowa J. Banaszkiewicz, Warszawa 2006.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, przeł. i oprac. W. Zakrzewska, P. Pachciarek, R. Turzyński, Warszawa 1990.
Gloger Z., Pieśni ludu, Kraków 1892.
Goffman E., Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości, przekład Dzierżyńska oraz J. Tokarska-Bakir, Gdańsk 2005.
Goliński Z., Edytorstwo naukowe tekstów literackich. Stan obecny i potrzeby, [w:] Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów, Warszawa 1995, pod red. T. Michałowskiej, Z. Golińskiego, Z. Jarosińskiego, Warszawa 1996.
Górski K., Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975.
Gross R., Dlaczego czerwień jest barwą miłości, przeł. A. Porębska, Warszawa 1990.
Gwizdalanka D., Muzyka i płeć, Kraków 2001.
Karpiński A., Stan i zadania tekstologii i edytorstwa, [w:] Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo — wiedza o języku — wiedza o kulturze — edukacja. Zjazd polonistów, Kraków, 22–25 września 2004, t. 2, zespół red. M. Czermińska et al., Kraków 2005.
Klemensiewicz-Bajerowa I., Modernizacja pisowni w tekstach z pierwszej połowy XIX wieku, „Pamiętnik Literacki” 1955, nr 46 (3).
Kolberg O., Dzieła wszystkie, Kraków 1964.
Kolberg O., Pieśni ludu polskiego, Kraków 1961.
Kopaliński W., Przygody słów i przysłów. Leksykon, Warszawa 2007.
Krzyżanowski J., Mądrej głowie dość dwie słowie. Pięć centuryj przysłów polskich i diabelski tuzin z hakiem, t. 1 i 2, Warszawa 1994.
Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
Łobaczewska S., Beethoven, Kraków 1968.
Maciszewski R., Mity skandynawskie, Warszawa 2002.
Næss A., Munch. Biografia, przeł. I. Zimnicka, Warszawa 2007.
Nietzsche F., Aforyzmy, wybrał, opracował i wstępem opatrzył S. Lichański, Warszawa 1973.
Orga A., Beethoven, tłum. A. Hawro, Kraków 2001.
Pociej B., Sonata romantyczna — Beethoven, „Ruch Muzyczny” 1986, R. XXX, nr 5.
Schütz A., O wielości światów, tłum. B. Jabłońska, Kraków 2008.
Simmel G., Most i drzwi. Wybór esejów, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa 2006.
Słupecki L.P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
Stiller R., Leksykon bóstw i demonów, przeł. J. Prokopiuk, Warszawa 1999.
Strzelczyk K., Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian, Poznań 2007.
Stussi A., Wprowadzenie do edytorstwa i tekstologii, przeł. M. i P. Salwa, Gdańsk 2011.
Szrejter A., Mitologia germańska. Opowieści o bogach mroźnej Północy, Warszawa 1997.
Troszyński M., Alchemia rękopisu. Samuel Zborowski Juliusza Słowackiego, Warszawa 2017.
Utkowska B., „Poskreślać, opuścić, nie drukować…” Autocenzura „Zamieci” Stefana Żeromskiego, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” 2015, nr 1 (8).
Waldenfels B., Podstawowe motywy fenomenologii obcego, tłum. J. Sidorek, Warszawa 2009.
Wolański A., Edycja tekstów, Warszawa 2008.
Żeromski S., Pisma zebrane, pod red. Z. Golińskiego, t. 22: Biała rękawiczka. Turoń, red. naukowy tomu Z.J. Adamczyk, oprac. J. Kołodziejczyk, B. Utkowska, Warszawa 2017.
Czytane na nowo. Polska proza XX wieku a współczesne orientacje w badaniach literackich, pod red. M. Dąbrowskiego i H. Gosk, Izabelin 2004.
Historia teatru, pod red. J.R. Browna, przeł. H. Baltyn-Karpińska, Warszawa 1999.
Księga cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku, ułożona przez P. Hertza i W. Kopalińskiego, Warszawa 1975.
Literackie obraz y nieobecności, pod red. M. Mrugalskiego i J. Potkańskiego, Warszawa 2005.
Literackie portrety Innego, pod red. P. Cieliczki i P. Kucińskiego, Warszawa 2008.
Literatura. Teoria. Metodologia, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2006.
Literatura i życie artystyczne XIX i XX wieku. Prace ofiarowane Profesorowi Zdzisławowi Jerzemu Adamczykowi w roku Jubileuszu, red. B. Utkowska, K. Jaworski, Kielce 2006.
Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, oprac. zespół red. pod kierunkiem J. Krzyżanowskiego, Warszawa 1972.
O dramacie. Źródła do dziejów europejskich teorii dramatycznych, t. II, pod red. E. Udalskiej, Warszawa 1993.
Widziane, czytane, oglądane — oblicza Obcego, pod red. P. Cieliczki i P. Kucińskiego, Warszawa 2008.
Cirlot J.E., Słownik symboli, przeł. I. Kania, Kraków 2006.
Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1985.
Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 2006.
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000.
Müldner-Nieckowski P., Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Warszawa 2003.
Pieńkos J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 1996.
Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowskiego, Warszawa 2002.
Słownik języka polskiego, M.S. Linde, Lwów 1854–1860.
Słownik języka polskiego, pod red. J. Karłowicza, A. Kryńskiego, W. Niedźwiedzkiego, Warszawa 1900–1935.
Słownik języka polskiego, pod red. W. Doroszewskiego, Warszawa 1958–1969.
Słownik języka polskiego, red. naukowy M. Szymczak, Warszawa 1999.
Słownik terminów literackich, pod red. J. Sławińskiego, Wrocław 2008.
Słownik wiedz y o teatrze. Od tragedii antycznej do happeningu, pod red. Kosińskiego et al., Bielsko-Biała 2007.
Wielki słownik ortograficzny z zasadami pisowni i interpunkcji, red. naukowy Polański, Warszawa 2006.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Opublikowane: 11 kwietnia 2025
„Czasopisma naukowe wobec wyzwań cyfrowego świata: lokalność, cytowalność, umiędzynarodowienie”
Opublikowane: 11 kwietnia 2025
Czy Twoje dziecko potrafi radzić sobie z porażką, stresem lub trudnymi emocjami? Zastanawiasz się, jak skutecznie wspierać dzieci i młodzież w budowaniu odporności psychicznej w klasie i w domu?
Opublikowane: 6 marca 2025
Monografia „Łódź poprzez wieki. Historia miasta” redagowana przez naukowców z Uniwersytetu Łódzkiego zdobyła już rzeszę oddanych czytelników. Tymczasem w Wydawnictwie UŁ ukazała się kolejna książka o naszym mieście...