Polityka zachodnia cesarzy Marcjana (450-457) i Leona I (457-474)

Przedmiotem analizy powyższej pracy jest to, jak na napór barbarzyńskich plemion oraz problemy wewnętrzne, które doprowadziły ostatecznie do upadku cesarstwa rzymskiego na Zachodzie, reagowało cesarstwo wschodniorzymskie. Na ten okres przypadają rządy dwóch cesarzy, Marcjana (450–457) i Leona I (457–474), którzy wypracowali bardzo różne koncepcje prowadzenia polityki zachodniej. Na podstawie relacji z królestwem Wandalów w Afryce, imperium Hunów i Gotami na Bałkanach, zachowawcza i pragmatyczna polityka Marcjana została zestawiona z ambitnymi planami Leona by uratować cesarstwo zachodnie przed upadkiem. Rządy Marcjana i Leona stanowią niezwykłe świadectwo tego, jak próbowano radzić sobie z wyzwaniami, które przed ówczesnym cywilizowanym światem stawiała epoka wędrówki ludów.