"Stanisława Bareję można uznać chyba za najbardziej konsekwentnego reżysera działającego w okresie PRL. Realizował wyłącznie filmy i seriale należące do gatunków rozrywkowych. W jego dorobku są przede wszystkim komedie, ale też kryminały. Brak dramatów społecznych, wojennych, historycznych… Już ta niezwykła konsekwencja jest wystarczającym powodem, aby przyjrzeć się bliżej Stanisławowi Barei. Gdyby bowiem żył i tworzył w tym samym okresie historycznym, lecz w jakimś innym zachodnim kraju, nie byłoby niczego dziwnego w tym, że specjalizował się on w kinie rozrywkowym, które w dodatku przynosi zyski. Jednak w PRL niekoniecznie musiało to być najłatwiejsze i oczywiste. Od sztuki i jej twórców wymagano zaangażowania i stosownej powagi. Gatunków rozrywkowych – w filmie, ale również w literaturze – nie ceniono. Jednocześnie nieustannie apelowano i nawoływano do tworzenia socjalistycznej kultury masowej, do produkcji utworów rozrywkowych, które jednak będą wierne ideologicznym pryncypiom. Później, jakże często, narzekano na gotowe już komedie czy kryminały".
Ze Wstępu
Dorota Skotarczak - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Historii 61-614 Poznań, ul. Uniwersytetu Poznańskiego 7
Prof. dr hab. kierownik Pracowni Historii Wizualnej na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się historią wizualną, historią kultury w XX wieku, kulturą i życiem codziennym w PRL. Autorka 170 publikacji, m.in.: „Od Astaire'a do Travolty. Amerykański musical filmowy w kontekście historii Stanów Zjednoczonych 1929-1979” (Poznań 1996); „Historia amerykańskiego musicalu filmowego” (Wrocław 2002); „Obraz społeczeństwa PRL w komedii filmowej” (Poznań 2004); „Historia wizualna” (Poznań 2012, 2013), „Otwierać, milicja! O powieści kryminalnej w PRL” (Szczecin-Warszawa 2019).
Zapraszamy na panel dyskusyjny, poświęcony książkom o twórczości dwóch laureatek Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima – Hanny Krall (2014) i Małgorzaty Szejnert (2019) – “Krall. Tkanie”
