Społeczne oraz instytucjonalne wymiary uznania w teorii Axela Honnetha

Celem tejże książki jest przeprowadzenie analizy pojęcia uznania i zrekonstruowanie różnych konceptualizacji tegoż pojęcia dokonywanych przez Axela Honnetha. W toku rozważań identyfikuję wewnętrzne niejasności teorii uznania oraz wskazuję są najważniejsze punkty ewolucji myśli Honnetha. Jako zaplecze analityczne wykorzystuję pojęcia indywidualizacji i uniwersalizacji opracowane przez Marka Jana Siemka, które są zastosowane, do usystematyzowania teorii Honnetha i rozwiązania jej wyjściowych niejasności. W książce wyróżniam cztery podstawowe konteksty użycia pojęcia uznania. Konteksty te odnoszą się do czterech poziomów struktury społecznej, w obrębie których Honneth dokonuje refleksji (poziom subiektywny, poziom intersubiektywnych relacji, poziom instytucjonalny i poziom wartości). Przeprowadzone badania wskazują na występowanie sprzężenia zwrotnego pomiędzy tymi poziomami. W kolejnych rozdziałach przechodzę od wprowadzenia czytelnika w tematykę teorii uznania (formułując główne założenia teoretyczne oraz wprowadzając w wykorzystywane narzędzia badawcze) do systematycznego przedstawienia sprzężenia zachodzącego pomiędzy wyróżnionymi poziomami struktury społecznej Przeprowadzone analizy umożliwiają finalnie przedstawienie syntetycznej charakterystyki różnych poziomów struktury społecznej, w ramach których stosuje się pojęcie uznania w filozofii Axeal Honnetha. Skonfrontowanie ze sobą dotąd rozproszonych tez dotyczących pojęcia uznania, co pozwala na dokładniejsze oddzielenie tez deskryptywnych teorii od jej tez normatywnych. Co jednak najważniejsze, analizy zawarte w tejże książce pozwalają na bardziej świadome operowanie pojęciem uznania w rożnych kontekstach rzeczywistości społecznej – pozwalają zwiększyć skuteczność i dynamikę inicjowanych przemian społecznych.

Badania w ramach niniejszego projektu zostały sfinansowane przez Narodowe Centrum Nauki (projekt badawczy DAINA 2017/27/L/HS5/03245)